Hoera! Het is lente
De Uil van Minerva
trakteert zichzelf op
een Paasei
Uitbroeden werd wat
lastig, haar billen
plakken nu al aan het
pluche
Maar ziedaar…
De vliezen braken,
een nieuwe boreling
kondigt zich aan
Dertien zeteltjes van
poot tot kruin
De parkiet van Pim
Fortuyn
Ton Huizer
Tot 1 april nog kunnen jongeren van 15 tot en met 24 jaar hun teksten insturen voor een nieuwe editie van de jaarlijkse schrijfwedstrijd Write Now!. Tijdens de Rotterdamse voorronde op 2 mei maakt juryvoorzitter Lotte Lentes bekend welke drie jonge schrijvers in de prijzen vallen en wie zich plaatst voor de finale.
Meedoen
Write Now! is de grootste wedstrijd voor jong schrijftalent van 15 tot en met 24 jaar uit Nederland en Vlaanderen. Alle genres – verhalen, gedichten, spoken word, scenario’s of songteksten – zijn toegestaan. […]
Cimitero di Staglieno, Genua. Foto: Ton Huizer.
Ze stellen zich keurig voor
in grijs gerande enveloppen
node gemist en veel
geprezen
daarna blijven ze bij je
de een wat langer dan de
ander
over je schouder kijken ze
mee
naar kalende kruinen voor
een blinde muur […]
helende handen van stuivers
bliezen zachte adem in beton
brede schouders op rechte rug
dienaar van sprookjesachtig stadion
de opening van alles
een steekpass door de tijd
bonkig als de haven
sereen in zijn zijn
een gentleman pur sang
wandelt mee tot aan de uitgang […]
Foto: Vincent van den Hoogen.
Is het vertellen van verhalen je met de paplepel ingegoten? Doe dan mee aan de schrijfwedstrijd van het Groot Letterfestival! Zondag 12 mei, op Moederdag, komt het Groot Letterfestival voor het eerst naar Rotterdam. Het Groot Letterfestival is een bijzonder literatuurfestival dat plaatsvindt in het Oude Noorden. Daarom zijn we op zoek naar de mooiste, grappigste, meest ontroerende en absurde verhalen met als thema ‘moeder’:
Is je moeder de mooiste van de wereld?
Welke persoon is als een moeder voor jou? […]
de patriarch zit aan het hoofd, alweer
de rum op tafel is karamelkleurige verdoving/verzoening
of het kolkend water uit de Demerara-rivier
& vandaag verdrink ik niet
ik lanceer een nieuwe naam
een non-conformistische zelfkastijding
= discipline (is)
klein werk; de radicaliteit van een teder bevriezen in een constante staat van migratie
hij zegt: ‘we hebben allemaal een plek nodig.’
ik zeg: ‘zoek deze niet in mij.’ […]
Het goud van het Weena is niet meer
et mist. De stad is bijna verdwenen. Veertig meter zicht ongeveer; het goud van het Weena is niet meer. Achter de glazen pui zitten mensen, zij kijken naar buiten. Iedereen verdwijnt in een ander landschap. De moeder met haar kind, zal lopen naar haar nauwe steeg waarin het wasgoed alles bij elkaar hangt; kindergeluid, reinheid, regelmaat. De jongen van dertig rijdt straks over de slingerende weg van een berg, vliegt dan bijna uit de bocht want de waarschuwingsborden hebben eerder gefaald. In de diepte van het ravijn, ligt een oud autokarkas. Linkerdeur opengeklapt. Binnenkant van leer, vaal verkleurd in de hittevingers van de zon. […]
Rotterdam
11 februari 2019
de telefoon, Jana
‘Jim is dood’
gemis
is een woord
dat we niet willen
ga,
verdwijn
‘als je er maar bent’
gemis
is een woord
dat we niet willen […]
De aantredende stadsdichter van Rotterdam, Dean Bowen (links), wethouder Kasmi (midden) en de vertrekkende stadsdichter, Derek Otte (rechts).
Dean Bowen is de nieuwe stadsdichter van Rotterdam. In het Bibliotheektheater werd hij woensdag officieel benoemd door wethouder Kasmi. Bowen gaat de komende twee jaar gedichten schrijven en presenteren over Rotterdam, haar inwoners en de Rotterdamse actualiteit. Na de Woorddansers, Jana Beranová, Ester Naomi Perquin, Daniël Dee, Hester Knibbe en Derek Otte is hij de zevende stadsdichter van Rotterdam. ‘Patina’ is het eerste gedicht dat Bowen voor Rotterdam schreef en is hier te lezen. […]
Als een danser achterna gezeten door roofdier Tijd
ehendig als een danser zijn zijn bewegingen, soepel als die van een danser ja, snel en dan weer grote stappen in slow motion, richting de coulissen waarachter de balie… wist je dat hazen hun lichaam vouwen in een rechte hoek wanneer ze achterna worden gezeten? – jawel dat is bijzonder, zijn lichaam heeft iets van een haas die achterna wordt gezeten, een schot uit een geweer of hond op een erf achtervolgt hem of nee, roofdier Tijd, roofdier Tijd is wat hem vooruit wervelt, daar zakken zijn armen op het dienblad, kijk, hoe het ene in de keuken verdwijnt en het andere op zijn dienblad verschijnt, dit is dus Panta Rhei en ik knip 1 keer met mijn ogen en weg is hij, al in de ander hoek voorover gebogen met lange schalen aan zijn handen tussen slanke tafels door, ja hij wervelt en de gangpaden kennen zijn zolen heel goed, zij kennen zijn zolen heel goed als de afdrukken van zijn glimlach want hij glimlacht met zijn voorzichtige [...]
