Ik mijd koolhydraten voorlopig

inimaal zes uren dienen plaats te vinden tussen twee maaltijden, beloof ik.
Het idee erachter? De aller-fijnste gelaatsuitdrukkingen moeten zich kunnen tentoonstellen – om dat te kunnen bereiken dienen mijn meest dandyachtige stegen diep in mij begaanbaar te worden gemaakt. Alleen een zorgvuldige spijsvertering die traag en niet overhaast te werk gaat, kan dit doel bereiken.
Want het lichaam loopt en kiest een vleugel in en uit een vermogen.
Dit lichaam moet niet vroegtijdig ten onder gaan.
De kamer schijnt helder in het park, overal worden tafels gedekt, de bewegingen gaan soepel.
Ze zijn eindeloos herhaald geworden, afkomstig uit de enorme silo der verzameling automatismen. […]

Niets doet er toe

r is maar 1 uitspraak in de akker die tot alle monden leidt.
Nog een vraag misschien, maar wie wacht er op een antwoord?
Het zand op de weg weet van snelrecht en verder niets.
Ietsjes verderop liggen platgewalste kolven, ze zijn ergens vanaf gevallen.
De verloren benen op een zandweg, verloren benen van een zeester.
Zeesterren ontslagen uit de diepte van oceanen.
Ik zag reeën in de schaduw schuilen, onder de hoge bosjes langs de weg.
Reeën die om elkaars middel dartelen en die achter elkaar aan rennend, de wind kunnen laten gaan door het hoge gras. […]

Over elkaar heen en naast elkaar

p de houten tafel ligt een donkergeruite
boeren handdoek.
Daarop, in een wit gebaar, talloze witte bloesemparapluutjes
van de vlierstruik.
Bloemkronen met hun harten omgekeerd, de steeltjes pieken
naar boven.
Rechte groene takjes voelen na
hoe het gat is gebaard.
En de wijk spit harten om. Dingen blijven hetzelfde.
Gehuchten drijven
tussen armen van industriëlen.
Over elkaar heen en naast elkaar
liggen de bloemkronen met de vurige kreten
van insecten nog om hen heen. […]