En vlijde zich neer
og een blad
nog een gebouw nog een wolk
nog een machine
nog een ding nog een dag
nog een gedachte
nog een lijf nog een geluid
nog een zin nog een pols
nog een kaft nog een hart
nog een peer nog een kussen
nog een lach nog een poot
nog een kogel die zichzelf
ontmantelde,
in de schemer
en vlijde zich neer
Peggy Verzett
Gaandeweg
laat het leven
langzaam los
wat ertoe deed.
—
Het was de prachtige Provence
die ons een tijdeloze droom bezorgde,
met delicate dorpjes die wij hongerig bezochten,
de zonnebloemen die het licht verlekkerd volgden,
de kleurrijke velden met lavendel als beste ingrediënt,
waarna de rijkelijke maaltijd nog moest beginnen. […]
Het blad drenkt zich het blad drenkt zich
aar is de grond daar is
niet meer gewiegd worden
Daar is grond daar is grond hier is
gewiegd worden gewiegd en nog willen
worden ook gewiegd
Daar is grond daar
is gedoken, gebroken, gestoeid door wind
Daar is grond
Het blad drenkt zich daar is grond in
vallen zonder een woord het spreken
van adem rusten blakstilnaden om gedempte trom
Peggy Verzett
e wind haalt de doeken al uit de kast
waarmee hij door de toppen van de bomen zal slaan
en slaan
Het volgende seizoen zal er zijn en het zal niet anders zijn
Het voelt aan als een kast
die ik nog niet open wil doen – gewoon een leren band
is goed genoeg, een leren band vinden en binden om de kast
van het nieuwe seizoen
Eventueel het zware gewicht van een kleine kast
tegen de grote
schuiven
van het nieuwe seizoen
De radio roept over grove golven en barstende bommen
De nazomer ligt in de lieflijke schaduw
van de
boom […]
er was eens een lieve, ongeletterde moeder, een koe en een ezel wiens hoofd
je streelde na het water halen in de stilte en hitte van Beni Sidel
dat deze jongen burgemeester zou worden, had je toen zelf niet geloofd
(achteraf kun je zeggen: zie je wel)
Ik heb geen macht, zei je, alleen mijn streven
je bent als mens niet verheven boven
maar door de wereld heen verweven
je moet zonder twijfel in de toekomst geloven
ik kan nu hooguit mensen aansporen en zaken belichten
en dat deed je met alles wat je had, in een notendop
je kent de kracht van taal en weet hoe ermee te dichten
wie sprak eerder zo beheerst de woorden: rot toch op […]
er ere van het afscheid van burgemeester Aboutaleb heeft stadsdichter Elfie Tromp een stadsgedicht voor hem geschreven: ‘Macht in een notendop’. Daarnaast heeft zij met oud-stadsdichters een bloemlezing voor hem samengesteld:
Rotterdam is het centrum van de wereld
en heel toevallig wonen wij daar
een bloemlezing voor burgemeester Aboutaleb:
15 jaar poëzie en stadsdichterschap
Op 19 september werd de poëziebundel tijdens een speciaal afscheid in de Doelen aan burgemeester Aboutaleb overhandigd. De bundel is vanaf 20 september gratis te verkrijgen bij Bibliotheek Rotterdam, Boekhandel Donner, Boekhandel vanGennep en Bosch&deJong boekverkopers. De bundel is een samenwerking van Het Veerhuis Rotterdam, de Rotterdamse stadsdichter en Bibliotheek Rotterdam. […]
Veilig in Morpheus’ armen
Mijn trouwe wachter loopt rondjes
rond een nasmeulend kampvuur
De blik op de sterren, zestig passen
per minuut
De waterzuivering heeft piketdienst
de spijsvertering borrelt nog wat na
en de ontgifting maakt weer
overuren […]
Het boek ligt voor me
et is een prachtig vlak de kaft
draagt een suggestie – het raam zich opent in mij,
nu al een lezer van het nieuwe boek ben ik
Een jonge lezer met jonge flimmerende ogen van het licht het schuifelt
in een binnenste een
ordening schuifelt zich
en wordt mijn ordening
De eerste bladzijde
Klein, is het gezicht van mijn lezer die aarde draagt voor de eerste
bladzijden
Onbeschroomde ademklieren liggen verderop in het boek rondom de plot in het uitvergroot
Een koffievlek verraadt een vorige lezer, de bladzijde blijft zwijgen wiegen
Nu sta ik in een landschap op bladzijde 34, omringd door een oude Romeinse muur en het uitzicht op het dal een zandweg slingert
in het hese uur […]
Een stapel binnen- en buitenwereld
et ronde kleed met de lichtgroene onderkleur
waarop zich op verspreide afstanden
van elkaar kleine intermezzo’s bevinden in
roodbruine kleuren geweven ze ogen als een soort
getekende schetsjes van verschillende rurale plaatsen
in de natuur de kleinnederige schuurtjes tussen bomen
of een kleine stenen brug naar een andere oever
het paadje richting een watermolen en de houten
boerenschuur aan de hoeve vastgebouwd onder de
schaduw van een grote groep eiken ook een waterput – […]
Frontaal organiseert dit jaar het allereerste Frontaal Schrijverskamp. Van 26 augustus tot 2 september kunnen er tien deelnemers mee met Frontaal om in de rustieke omgeving van de Veluwe te werken aan nieuwe teksten. Iedere dag werken zij volgens een dagschema aan deze teksten. En iedere dag krijgen zij bezoek van een inspirerende gastauteur, waaronder Babs Gons, Maartje Wortel en Ellen Deckwitz, die o.a. een gespreksronde en workshop vanuit hun eigen specialisatie (poëzie, spoken word, proza, theater e.d.) komen verzorgen. […]
