• Home
  • LETTERENAGENDA
    • ARCHIEF LETTERENAGENDA
  • OVER ONS
  • LINKS

Berichten met categorie COLUMNS

Mede Mensch 41

22 januari 2021
Mede Mensch 41

De voorgevoelens zijn meer een eigen leven gaan leiden

r bestaan geen jaren, maanden, weken, dagen of uren die zich om minuten en seconden slingeren. Er bestaan alleen maar punten in het landschap die tegen de horizon knallen en zich aan het oog opdringen door hun vertakkingen. De voorgevoelens zijn meer een eigen leven gaan leiden. En hoe leven zij een eigen leven? Hoe verworden zij? Groeien zij volwassen naar een soort manifest toe in ons gedrag van wantrouwende blikken, plotseling opschrikken, en nog meer abrupt veroordelen? We hebben een lange adem nodig wanneer de lockdown door zal lopen in de overdaad van de lente. De poolster lijkt in een doek gewikkeld. Het erf voor de boerderij ligt stil. De droogschuur op de dijk doet zijn werk. Binnenin liggen zware glimmende lange donkere balken te drogen door de wind die in kleine repen is gesneden. […]

lees meer >

Mede Mensch 40

6 januari 2021
Mede Mensch 40

En die hebben geen geld, geloof me maar

‘aar zoveel verandert er niet,’ zei hij en onthoofde de vis, ‘kan nog vijf jaar duren en wanneer ze het vinden komt het volgende hoofdstuk, want wie bepaalt wie eerst en…’
De context verscheen langzaam, de context van de laatste maanden die overal welig lag te gapen, bleef tevreden over alle aandacht.
We deinen in een soort groene gel van een grote onwetende zee. Waar komen we terecht? In een bootje of tegen de kust gekwakt, in een huiskamer onder het brandende licht van de schemerlamp, in het onveilige vel van de stilstand gehesen, iedere avond wachtend op verlossing.
Een plastic zak erom heen, de vis werd ingepakt en hupsakee. […]

lees meer >

Mede Mensch 39

27 november 2020
Mede Mensch 39

De man en de boom zagen elkaar aan

e boom wandelde voort en sloeg zijn takken uit. Bladeren dwarrelden voortdurend uit zijn oud geworden zomeradem. Ineens stond hij stil. De man die zich diep had weggeborgen in zijn jas, had hem aangekeken, bij de boom was dit niet onopgemerkt gebleven.
De boom stopte, er vielen abrupt nog meer gele blaadjes naar beneden, het zag er feestelijk uit. De man en de boom zagen elkaar aan. De een keek naar de witte belijningen op de donkere jas, licht fluorescerend, de slungelige benen die eronder uitstaken en de lange das om zijn nek heen geslagen, af en toe opwaaiend in de wind. De ander keek naar de glimmende bast, het scherpe contrast tussen het donkere van de stam en de fellichte kleuren van de vallende bladeren, de grote vertakkingen die zichtbaar waren tegen de lucht. De lucht zei ja en amen, het blauw werd onderbroken door grote grijze hiërogliefen. […]

lees meer >

Mede Mensch 38

2 november 2020
Mede Mensch 38

We staan bij de bakker

echt, we staan recht en opgericht, verspreid en uit elkaar, we zijn een akker. Mijn familie vertakte zich en is voor het grootste gedeelte afgebroken. Het heeft niets met de epidemie te maken, meer met natuurlijke selectie volgens de wetten van de ouderdom. De epidemie heeft zijn gezicht weer opgezet, zweefmoleculen streven. Ik probeer mijn rook in te houden voor andermans droombeeld. Wat iemand voor mij doet weet ik niet en houd me werkelijk niet bezig. Er liggen een paar broodjes op het wit bemeelde houten platform. Klein en netjes, bij de stichtingen in onze wachtende gezichten. In de verte ligt de horizon die zijn hoed afneemt voor de zon. In Nebraska is al het zetmeel gemodificeerd, wat zegt David Attenborough daarvan? We zijn een gewas waarvan de reis van wortel naar knop schimmige trekken vertoont. […]

lees meer >

Mede Mensch 37

28 september 2020
Mede Mensch 37

(zonder titel)

ijn sieraden drogen op de tv-ruit en waarheen mijn kamer zich ook wendt, buutvrij blijft mijn oven van de kleine bewegingen. Ik neem de flauwe zetel, tip aan het valse licht op het bijzettafeltje, schuif met het kopje, neem een slok, zak onderuit en strijk het haar uit het gezicht van mijn voorouders. Droom snel over de geur van echte kamperfoelie en stik bijna in onze grote nieuwslezeres want zij brengt het nieuws zonder deken omwikkeld. In een roestig vat komen gedachten gewoon op bezoek en op me af, mijn moedermelk wordt opnieuw verlegen van al het witte katoen aan de andere kant van de wereld.
Er beweegt in feite niets. Het bloeden doet de bloeder goed. Mijn anonieme gebaren worden begraven en zijn gratis zichtbare rijdt serieuze kou aan het andere eind van de wereld. […]

lees meer >

Mede Mensch 36

4 september 2020
Mede Mensch 36

Ik mijn dood respecteerde

k kan het denken van gisteren niet bepaald fijn vinden, dit zeg ik de volgende dag.
Het was een kauwgumbal die met me tolde en nog de laatste zin zei ook, ik voelde me bedrogen en achteruit gezet. Ik kon niets meer waarmaken en bleef hangen op een richel tussen een fabriek en een onbestemd gebied.
De vogels bleven trekken aan de lucht en scheerden voorbij alsof ze mij niet zagen in mijn verslagen toestand. Maar ik was vlak bij de kust en de sterke zoute benen van de zee liepen al met mij mee. Ik hoefde maar een hand uit te steken en de eerste hese kreten van de branding boden mij hun glimlach aan waarop ik mijn dood respecteerde; het was het denken maar.
Ik was erdoor verlamd geraakt, maar het trok al weg, mensen verschenen op de boulevard met duizelingwekkende ogen; eentje had de Melkweg gezien […]

lees meer >

Mede Mensch 35

31 juli 2020
Mede Mensch 35

Eenden met hun koppen in de veren

e stille voet aan de kade, het stille bloed van de kaken. Het groene gras van het plantsoen, het koene glas van het rantsoen. De brede boom in de middag, de lege koon in de vlagvlag.
Al het water in de plas, alle katers in een jas. De grote boten met hun dikke touwen, de blote poten van de dikke kauwen. De stenen in de straat, de benen in de geslachtsdaad.
De auto’s op de snelweg, de gaucho’s op ’t internet. De vogels in de lucht, de kogels in de brug. Het hangen van de vele bladeren, het kinbehang van de vergaderzalen.
De tijd als een uitgemolken smeltklok, de geit uitgestrekt boven op zijn hok.
De honden met de kiezen in hun bazen, de monden met het fruit in de glazen. […]

lees meer >

Mede Mensch 34

30 juni 2020
Mede Mensch 34

We willen ademen terwijl we wachten en we ademen

e wachten, we staan naast elkaar en zijn als een akker. In het midden van de akker ligt het vernietigde deel van gisteren. Dat al was vernietigd eergisteren. Het nieuws bracht nog een keer het nieuws en de bakker haalt nieuwe broden van achteren. Een dichter wilde ooit het witste wit uit het hart van de taal slaan. We dringen tegen de binnenkant van onze huiden, onze harten roepen naar een kudde van eenlingen, van voren ontwricht. We willen ademen terwijl we wachten en we ademen terwijl we wachten. Kleurloze berichten in onze gezichten laten toe. Er liggen gruwelijke bewegingen tegen zwarte levens onder het wit bemeeld platform. Nee, ik ben niet jouw neger en de bamboefluit ruist en klinkt over zemelen. Het lachend vallen is weg. We willen ademen terwijl we wachten en we ademen. […]

lees meer >

Mede Mensch 33

5 juni 2020
Mede Mensch 33

Genoegwolf spuugt, loert

rijheid brengt warmte door het opengeslagen raam direct op de huid. Kijken naar de vogels die langs het raam scheren. Staarten die over de dakrand hellen en ja zeggen, dit ‘ja’ dat ze nooit verleren. In de krant lopen herten door een stad. Ze worden verdoofd, door de brandweer en naar een ander gebied gebracht waar ze veilig zijn. Een dolfijn zwemt door een sluis en ligt bij een boot te wachten in een haven en moet worden teruggeleid. Nieuw te ontginnen gebieden trekken aan nu de sporen van de mens niet meer hevig in de neuspapillen groeien. En beren komen naar een park. En wolven, ja… Genoegwolf is opgestaan. Genoegwolf spuugt, loert omhoog tegen een haargrens aan, schreeuwt met de stoot van een kogel alles uit het hoofd en gooit de rechtervuist tegen het eigen voorhoofd. De rechtervuist herhaalt, herhaalt, herhaalt, herhaalt. Vernedert zichzelf. De rem er eindelijk af. […]

lees meer >

Mede Mensch 32

1 mei 2020
Mede Mensch 32

Coulissen spelers

amma je hebt al duizend foto’s van me gemaakt’, zegt het kind en loopt verder tussen de lage heggen waar de zon over blad speelt. En een foto van een bloesem en een foto van een schoen, een foto van de lak op de dag. Uitbundige renner, tussen de heggen in het lege park. Een man met draaiende handbeweging, een sjaggie rolt op de schoot, lacht naar het kind. De bomen de bomen, het water het water, de meerkoetjes de meerkoetjes, de ronde paden de ronde paden langs borders borders, wiegen wiegen, praten praten over jaren jaren geschiedenis doorblazen. En de open schalenverpleegster in de lucht die het zonlicht schenkt schenkt. En het water water aan de andere kant van de dijk stroomt stroomt. De kade is de kade en de afrastering is de afrastering. De linten linten. Roodwit roodwit. […]

lees meer >
12345...»Minst recente »

Letterenagenda

  • Wie wordt de nieuwe stadsdichter van Rotterdam?
    • 28 januari 2021
    • Online
  • Cursus Serieus Grappig | Schrijven met Humor
    • 28 januari 2021
    • Studio Eendracht
  • Poetry on Impact: Tsead Bruinja
    • 28 januari 2021
    • Online
  • Poetry on Impact: Maud Vanhauwaert en Rodaan al Galidi
    • 29 januari 2021
    • Online
  • Poetry on Impact: Vanessa Kisuule
    • 30 januari 2021
    • Online
  • Alle evenementen

VOLG ONS

Bezoek onze facebook pagina

CATEGORIEËN

  • NIEUWS
  • GEDICHTEN
  • COLUMNS
  • QUOTES
  • RECENSIES

NIEUWSARCHIEF

ARCHIEF VERZAMELDE WERKEN / VLR

  • VERZAMELDE WERKEN / VLR
    • NIEUWSBRIEVEN VW / VLR

TAGS

Ahmed Aboutaleb Alex Boogers Anna Blaman Prijs Anne Vegter Bas Kwakman Bibliotheek Rotterdam Boeken Boekhandel Donner bombardement Daniël Dee Dean Bowen Derek Otte Elfie Tromp Elten Kiene Erasmus Ernest van der Kwast Ester Naomi Perquin Feico Houweling Frans Vogel Gedichtendag Hester Knibbe Jana Beranová Jan Dullemond Jan Wagenaar Jules Deelder Liliane Waanders Manuel Kneepkens Marcel Vaandrager Mede Mensch Myrte Leffring Peggy Verzett Peter Goedhart Poetry International Poëzieweek Rien Vroegindeweij Rotterdam Rotterdams Letterenoverleg Sanneke van Hassel schrijfwedstrijd Stadsdichter Ton Huizer Verzamelde Werken VSB Poëzieprijs Woordnacht Write Now!
CONTACT
info@letteren010.nl
FACEBOOK PAGINA

Pure Line theme by Theme4Press  •  Powered by WordPress Letteren 010  ALLES OVER LETTEREN IN ROTTERDAM