Koolhoven FK 23 Bantam (vechthaan) in 1918 ontworpen door Frits Koolhoven. Foto: Rijksmuseum Amsterdam.
De stoere vechthaan staat
startklaar
zijn sterke vleugels gespreid
voor een vlucht naar
de wolken
de wolken van Van Ruisdael
hoog boven het straatje van
Vermeer
maar vluchten kan niet meer
de startbaan is te kort […]
Ahmed en ik
samen op een bankje
Ahmed telt zijn kraaltjes
ik mijn zegeningen
een muilezel scharrelt
wat rond
de Willem Ruys slaapt
aan de trossen
laag najaarslicht kleurt
het water van de Maas […]
Rotterdam herdenkt dit jaar thuis, maar herdenken is thuis niet minder relevant. Stilstaan bij het verleden doet iedereen op zijn eigen manier, maar dat betekent niet dat je niet samen kan herdenken. Speciaal voor de herdenking schreven stadsdichter Anne Vegter en burgemeester Ahmed Aboutaleb een gedicht dat zij samen voordroegen tijdens de herdenking op 4 mei op het Stadhuisplein. Zij herdenken samen, omdat ‘niemand wordt geboren met een rugnummer’, aldus Anne Vegter.
Burgemeester Ahmed Aboutaleb
Stadsdichter Anne Vegter
Vandaag herdenken we hen die vielen.
Beter is het naar hen te luisteren.
Hun voetstappen te volgen, in hun schoenen te staan.
Als we dat niet doen, sterven ze nog een keer.
Als we hen vergeten, hebben wij geen toekomst meer.
We zeiden we werden gescheiden in dierentuinen, in bioscopen, in slagerijen.
Witregel.
Niemand wordt geboren met een rugnummer. […]
Slecht nieuws dames en
heren, dit virus laat zich
niet vaccineren
a brave new world ligt in
uw verschiet
hoe u ook wendt of hoe
u ook keert
ophokt en isoleert
het zal u niet baten, het
baat u niet
maar kijk uit uw venster
wat loopt daar op straat […]
Moeder natuur schudde haar
stofdoek uit
en een wolk grenzeloze groei
dwarrelde uit ons venster op
de wereld
Achter sociale dijken
veranderde onbevangenheid
in waakzaamheid
De viroloog wacht op Godot
in een theater
vol vervreemding
Ton Huizer
I.M. Niels Hansson
1947-2000
Laat het niet de dichtershel zijn: grafschrift
dat geen voorbijganger aan zal spreken.
De feiten zijn vastgesteld op een steen,
een leven verwerkt tot naam en data:
zolang gaf je het menselijk tekort
een podium om af te spreken met liefde.
Maar je maakte plaats voor het hoogste woord,
dat je, zei je geregeld, zelf niet schreef.
Je gedichten vielen nagenoeg stil,
het eeuwige is analfabeet. […]
allen die zich hier bevinden worden in gelijke gevallen anders herinnerd
particuliere geschiedenissen die voormoeders bewaarden
in de holten verborgen achter hun navel
& is het niet daar,
dat we leerden van onze lichamen strijdgrond te maken
hoe ketens het gereedschap van een brute economie
we waren handelswaar // we waren handelaars
wisten niet van de belofte die we toekomst zouden noemen
maar nog steeds lekt iets leeg in de bodem die we delen […]
