Slecht nieuws dames en
heren, dit virus laat zich
niet vaccineren
a brave new world ligt in
uw verschiet
hoe u ook wendt of hoe
u ook keert
ophokt en isoleert
het zal u niet baten, het
baat u niet
maar kijk uit uw venster
wat loopt daar op straat […]
Moeder natuur schudde haar
stofdoek uit
en een wolk grenzeloze groei
dwarrelde uit ons venster op
de wereld
Achter sociale dijken
veranderde onbevangenheid
in waakzaamheid
De viroloog wacht op Godot
in een theater
vol vervreemding
Ton Huizer
I.M. Niels Hansson
1947-2000
Laat het niet de dichtershel zijn: grafschrift
dat geen voorbijganger aan zal spreken.
De feiten zijn vastgesteld op een steen,
een leven verwerkt tot naam en data:
zolang gaf je het menselijk tekort
een podium om af te spreken met liefde.
Maar je maakte plaats voor het hoogste woord,
dat je, zei je geregeld, zelf niet schreef.
Je gedichten vielen nagenoeg stil,
het eeuwige is analfabeet. […]
allen die zich hier bevinden worden in gelijke gevallen anders herinnerd
particuliere geschiedenissen die voormoeders bewaarden
in de holten verborgen achter hun navel
& is het niet daar,
dat we leerden van onze lichamen strijdgrond te maken
hoe ketens het gereedschap van een brute economie
we waren handelswaar // we waren handelaars
wisten niet van de belofte die we toekomst zouden noemen
maar nog steeds lekt iets leeg in de bodem die we delen […]
Ik woon nog in zwart-wit
tussen kartelrandjes
ik lach, dus het gaat goed
iedereen is er nog
en ik weet alles al
maar de hoekjes laten los
mijn bladzij is gescheurd
straks ben ik oud papier
is er niemand meer […]
Het was de stilte tussen de schoten in
Het luisteren naar regels en wetten
Vaak enkel woorden, af en toe een zin
Zo tegen onrecht verzetten
Geringe afstand tussen angst en gaan
Door het moeten, minder mogen
Horen zonder echt te verstaan
Elkaar niet meer aankijken in de ogen
Het was zonder keuzes kiezen
Het waren de stillere vreugdekreten
Meer dan elkaar en onszelf verliezen
Meer dan simpelweg ogen dicht en vergeten
Veranderingen over tijd
Brachten ons ver van hier
Doorgegaan met hoop, minder spijt
Schrijven nieuwe woorden en zinnen op papier […]
Herdenkingsgedicht 04 mei 2020
uiteindelijk blijft er niets over dat op een antwoord lijkt
een open einde is een gebed boven een leeg bord gepreveld
zilverstukken om de ogen toe te dekken
de tol moet betaald
& dit is weer een laatste winter voor de sluimer
een pauze klit zich vast, in ons
de kou die haar rust vindt in de botten
hoeveel waarheid is een lichaam als het oplost
hoeveel rust; die lange slaap
de stad is een kalm exhaleren
een laatste keer
& wij kennen dit zwangere zwijgen
‘blijf je bij me?’
‘was ik nog zacht toen ze me vonden?’
‘ben ik weg?’
‘…of toch jij?’
het zijn de details die ons bijblijven: […]
Ik vier een verre dwaze
moeder
ik vier de jaren van mijn
jeugd
ik vier vergeten idealen
ik vier de weemoed
en de deugd
ik vier de handen in het
hospice
ik vier het redden van een
kind
ik vier het vorstelijk besef
dat ik de schaar ben
niet het oranjelint
Ton Huizer
