naar Loyce Gayo’s ‘How we forget’
we vergaten dat we stadse wezens waren
we vergaten jou, rotterdam
we vergaten wie zich hier thuis noemt
we vergaten dat thuis weinig meer is dan een plek
waarvan je verdreven kan worden
& als onwenselijk gebrandmerkt
we vergaten hoe wij marketingtaal werden
de aantrekkingskracht van de meerdere minderheid
we vergaten dat Babel ook een plek was waar we verschilden van elkaar
tot mindere goden ook deze veelvoud vreesden
maar dat haar verhalen nog altijd zingen
we vergaten wederopgebouwde gronden
we vergaten dat we gronden nog steeds wederopbouwen
we vergaten hoe cultuur een dynamisch organisme is
en dat ook het onze ooit zal kantelen
ik vergat mijn plek
of misschien interesseerde het me geen fuck […]
Berichten met categorie GEDICHTEN
Exodus
Jules
Zag Jules vannacht
in lijn acht
richting Spangen
Zwartrijdend in een lege
tram
Ik liep naar hem toe
maar het gangpad werd
langer en langer
Ik schoot geen meter op
De tram wel
Voor de poort van het
kasteel stond Ger Sax
van Voorden
zijn trouwe saxofonist […]
Klimaatprobleem
Kerstmarkt in Jerez de la Frontera. Foto: Ton Huizer.
Er stond een ijsbeer voor de
deur
of ik nog wat lekkers in mijn
koelkast had
niet voor mijzelf hoor, maar
voor de kleine
sprak die lieve schat
ik had meteen met haar te
doen
de supermarkt mocht ze niet in
ze sliep in bad bij een vriendin […]
Mede Mensch 28
Deelder
De onderbrekingssaxofoon
legt zijn taal in het hart van de stad
Zoon van het water in de Maas,
staal in het schip
Ja, de horizon was een poot en
de zon een lint,
een regel een regel
uit de schelp geopend
En uitgeneveld
Peggy Verzett
bij de dood van Jules Deelder
het was het jaar 1966
het was via de radio
ik hoorde, het was avond,
lezen, prachtig de beschrijving
van een man met lang haar
tot ver over z’n schouders, met
een aktetas onder z’n arm
geklemd of z’n leven
ervan af hing, wat het
ongetwijfeld ook deed –
zo herinner ik z’n stem
over de radio in 1966
op die avond van ‘Poëzie in Carré’
deze regels, als ik mij deze goed
herinner, zijn mij altijd
bijgebleven, zodoende nu
denk ik aan de dichter
Jules Deelder.
Jan Wagenaar
Zomer in Rotterdam
Ik ben een wereldwijde dromer,
zo een die nooit op reis gaat.
Dus aan het begin van elke zomer
als de vakantie voor de deur staat
sluit ik mijn ramen en gordijnen
en leg de hoorn naast de haak:
thuis blijven en toch verdwijnen
dat is het doel van mijn vermaak.
Voor mij geen overvolle stranden,
geen verre vreemde buitenlanden,
waar ik mij eenzaam voel en verlaten.
Alleen thuis ben ik in alle staten,
want onder ons gezegd en gezwegen:
in Rotterdam kom je de wereld tegen.
Rien Vroegindeweij […]
Vitaliteit en oud zeer
Chelsea Hotel, New York. Foto: Ton Huizer.
(Een afscheid van Poetry International)
Hij hipt niet hop, spookt geen
word en slaat niet met
de deuren
Hij zwaait niet met zijn taal
schrijft nog met een pen
en leest van het papier
Zijn homo ludens is al lang
geleden overleden
en er lijkt geen tijd meer
voor zijn trage vragen naar
verdieping […]
Een list van een atheïst
Museo de Bellas Artes de Sevilla. Foto: Ton Huizer.
Er stond een christenman voor
het station
Met het woord van God en een
bord voor zijn kop
Gelukkig lag er een krijtje naast
‘Ik heb ebola’ schreef ik
Drie woorden maar, ik had
haast
Het werd stil rond de man
Tot de politie verscheen […]
Voorpublicatie
en experiment met een hond op de dagopvang liet ook positieve resultaten zien. Eén groep kreeg bezoek van een vrijwilliger met een hond; in de controlegroep las een vrijwilliger voor. In de voorleesgroep veranderde niets. In de ‘hondengroep’ daarentegen leefden de bewoners op: er werd gelachen, gepraat en veel naar de hond geroepen. Het effect van de bezoeken bleek echter niet blijvend: bij de nameting werden geen verschillen in gedrag gevonden ten opzichte van de groep.
in de middag zijn fluwelen bloemen
uit het beeldje van een paardje opgekomen
droegen we ooit bijen bij sluik haar?
het craquelé uit je mond
is in het bijzettafeltje ingelegd
sus ees ees toors
ik stapte op de witte klakbes
‘klak’ antwoordde de witte klakbes
‘klak’ […]
De Esch – de Watertoren
Eens beoefende ik de Kunst van de Poëzie
maar Boeddha reïncarneerde mij
(om af te koelen van de Brandgrens…?)
tot bewoner van de Rotterdamse Watertoren […]
