Voor lichamen kan afstand
onoverbrugbaar zijn,
de geest zet het in beweging:
zo loop ik over de Erasmusbrug,
de Zwaan is zijn trotse bijnaam
als bekroning van zijn vorm,
benoemd door Rotterdammers
die naamgeven uit plezier
om de kloof te overbruggen
tussen alledaags en overslag,
bezigheid zonder sentiment
want voor de brug stabiel
twee werende oevers samentrok
slingerde hij heen en weer
bij wat zijwind of een tram […]
Zij zat terneer en wie daar langs haar ging
zag dat zij haar handen streng gevouwen hield.
Voor wie of wat? Werd het kruis dat hoog hing
waar zij zat en bad door haar gebed bezield
of sprak het dode hout tot haar, de stomme steen,
de hoge muren en het gewelf dat boog in zijn gotiek
en heel het bouwwerk dat was opgericht voor een
geest die leefde in haar ziel; zag zij wat het publiek
niet zag, bad zij om vergeving, vroeg zij een gunst,
ging zij op reis of kwam zij tussen twee taken door
en wachtte thuis haar droeve man, haar zieke zoon? […]
Op 31 maart 1943 vielen er door een fout bommen op de dichtbevolkte wijk Bospolder-Tussendijken in Rotterdam-West. 76 jaar geleden maakten Amerikaanse bommenwerpers een vergissing en bombardeerden duizenden huizen. Stadsdichter Dean Bowen schreef het stadsgedicht ‘Een lege hemel’ voor de herdenking op 31 maart in Park 1943. Het vormt een drieluik samen met de herdenkingsgedichten die Dean schrijft voor de dodenherdenking op 4 mei en de herdenking van het bombardement op Rotterdam op 14 mei. […]
Hoera! Het is lente
De Uil van Minerva
trakteert zichzelf op
een Paasei
Uitbroeden werd wat
lastig, haar billen
plakken nu al aan het
pluche
Maar ziedaar…
De vliezen braken,
een nieuwe boreling
kondigt zich aan
Dertien zeteltjes van
poot tot kruin
De parkiet van Pim
Fortuyn
Ton Huizer
Cimitero di Staglieno, Genua. Foto: Ton Huizer.
Ze stellen zich keurig voor
in grijs gerande enveloppen
node gemist en veel
geprezen
daarna blijven ze bij je
de een wat langer dan de
ander
over je schouder kijken ze
mee
naar kalende kruinen voor
een blinde muur […]
helende handen van stuivers
bliezen zachte adem in beton
brede schouders op rechte rug
dienaar van sprookjesachtig stadion
de opening van alles
een steekpass door de tijd
bonkig als de haven
sereen in zijn zijn
een gentleman pur sang
wandelt mee tot aan de uitgang […]
de patriarch zit aan het hoofd, alweer
de rum op tafel is karamelkleurige verdoving/verzoening
of het kolkend water uit de Demerara-rivier
& vandaag verdrink ik niet
ik lanceer een nieuwe naam
een non-conformistische zelfkastijding
= discipline (is)
klein werk; de radicaliteit van een teder bevriezen in een constante staat van migratie
hij zegt: ‘we hebben allemaal een plek nodig.’
ik zeg: ‘zoek deze niet in mij.’ […]
Rotterdam
11 februari 2019
de telefoon, Jana
‘Jim is dood’
gemis
is een woord
dat we niet willen
ga,
verdwijn
‘als je er maar bent’
gemis
is een woord
dat we niet willen […]
Samira en Mo en Ellen en Ben en Marko en Mila,
Verzorging niveau 3 en Techniek niveau 2,
spijbelen vanmorgen op de Lijnbaan.
Ellen en Mila en Samira
gaan geuren en kleuren uitproberen
en gloss kopen bij ICI Paris XL
en daarna schoenen passen bij Sascha.
Samira’s moeder loopt in een boerka,
de moeder van Mila is familie van Trump,
en de moeder van Ellen, say no more,
tenminste dat zegt iedereen,
en Mo en Marko en Ben,
wat die willen dat weet ook iedereen. […]
