1
Wanneer zij beseft
dat zij lang onderweg is,
geen koers kan bepalen
of zij herkent elke plek –
laat zij zich gaan,
vlucht zij de tijd uit,
terug naar haar oorsprong
gaat ze daar weer. […]
Berichten met categorie GEDICHTEN
Dooltocht
Te zijn of niet te zijn
British Cemetery Corfu, Kerkyra, Griekenland. Foto © Ton Huizer.
(dat is de vraag)
Hij bezon zich op de zin
van zijn zijn, maar had
geen zin meer
er restte slechts schijn […]
Zonder titel
Foto: Jannes Linders
Ik ben een Naum Gabo, een merk
dat staat voor stijl en kwaliteit. Zoiets
als een Armani, Burberry, Chanel
Van Bommel-schoen. Ik ben de grootste
door mijn schepper ooit gemaakt. Hij zei:
geen naam is raak genoeg voor jou, jij staat
voor wederopbouw van een stad, jij bent
een kroonjuweel en bypass tegelijk […]
Burengerucht
Toegangsbewijs uit het familiearchief van Ton Huizer.
Amsterdam heeft een Arena
met een schuifdak tegen onweer
en het nat
Rotterdam schuilt in een Kuip
op een laadklep langs de mat
de Amsterdammer zoekt naar
parels in de oester, ziet in elke
vrouw een schat […]
Afspraak
Le Marche, Italië. Foto © Ton Huizer.
Voor een blinde muur
de breuklijn gevolgd naar een
pijnlijk lege plek
warme woorden over licht en
leven
Ton Huizer […]
Herdacht
Dorpje in het zuiden van Corfu. Gefotografeerd met een Leica. © Ton Huizer.
Zonovergoten trage dagen
op een eiland waar de geschiedenis
op straat lag
een geschiedenis vol heuvels en
dalen
de huurfiets kon wel wat lucht
gebruiken, de economie ook
maar die achterband ging even voor […]
Tour de France 1954 en 2015
De Tour de France in Rotterdam, 2010. Foto Astrid Koelemeijer.
Aan de hand van mijn vader
loop ik naar de hoek
Dordtselaan en Strevelsweg
een postkantoor er tegenover
het is nog vroeg
het kan nog jaren duren
de renners moeten nog
uit Amsterdam vertrekken
ik zie het Brabants dorp
met witte lage huisjes
Zuidwijk en Pendrecht
moeten nog gebouwd […]
Café ‘De Letteren’
In de Lage Landen heten eigenlijk alle dichters
Van der Herfst…
tegen elke regendruppel, die tikt tegen de ruiten
laten ze parelen een jeneverdruppel
op hun tong
’t moet wel een heel stil, heel somber, schemerig café zijn
’t innerlijk van de Lage Landen…
Hoor, plots roept daar Hans van der Herfst
tegen Bart van het Najaar
(O, vochtig is de lier van z’n delirium…) […]
