(door Leo Hogenboom)
Peter Goedhart heeft met zijn Liefde op schaal een melancholiek stemmende reeks van verhalen geschreven die de meest sombere Rotterdammer nog tot een optimist zouden maken. Ruig, dichterlijk, realistisch, teder, tijdloos, historisch, bespiegelend, direct en stijlvast. Over liefde en tegelijk over de onverschilligheid die zelfs in de grootste liefdes op de loer ligt. Over vriendschap die de dood overwint. Over muziek en de beleving ervan op een houten kerkbank. […]
(door Marjolein Roozen)
rijdag sloot De Likt het programma in de Jurriaanse Zaal af tijdens Poetry International. Allereerst vind ik het heel tof dat Poetry de band programmeerde. De Likt verdient een plek op dit podium, met hun actuele geluid en ras-Rotterdamse teksten. Hoewel het juist die teksten zijn die voor mijn feministische hart (en op nog wat andere vlakken) te ver gaan, krijg ik geen genoeg van deze band. Velen met mij, en hun optredens gaan dan ook vaak gepaard met een hossende menigte mensen voor het podium die helemaal los gaat onder het genot van een nodige hoeveelheid alcohol en/of andere substanties. Een contrast met de zaal waar wij ons op dat moment bevonden, met daarin een bijna volledig wit publiek met een gemiddelde leeftijd van zo’n 60 jaar dat keurig op zijn stoeltje bleef zitten. […]
(door Marjolein Roozen)
fgelopen vrijdag namen acht dichters het tegen elkaar op in de finale van de Poetry Slam Rotterdam. Bij een Poetry Slam draagt elke dichter voor uit eigen werk en bepaalt het publiek de winnaar. Na elk van de drie rondes stemt ieder op zijn of haar favoriet en degene met de meeste stemmen wint. De Leeszaal West zat vol, de sfeer was goed.
In de eerste ronde viel een aantal dichters op. Zo droeg Ko de Kok op bijzonder theatrale wijze een tekst voor, die ook nog erg geestig was. Hij kreeg een dag eerder te horen dat hij tóch aan de finale mocht deelnemen door het uitvallen van Sabine Lukovic.
De teksten van Ramona Maramis waren niet alleen grappig, maar ook actueel en op zeer droge wijze voorgedragen. Haar performance was wat gehaast en soms iets eentonig, maar door de consequente tekstkwaliteit vond ik haar boven haar medekandidaten uitsteken. […]
(door Marjolein Roozen)
ondag bezocht ik Paginagroots: een Rotterdams podium voor jong talent op het gebied van proza, poëzie en spoken word. Toevallig was dit de 50e editie en daarmee ook de laatste die Derek Otte voor rekening nam als initiator, organisator en host.
Derek nam ons in woorden mee naar de allereerste editie van Paginagroots, destijds in Tarwewijk. Zijn moeder had wat flessen Freeway cola en borrelnootjes gehaald en hij rekende op zo’n veertig mensen aan publiek. Er stond tachtig man op de stoep. De kartonknutsels van de Rotterdamse Skyline die dienst deden als decor vielen bij het slotapplaus uit elkaar. Uit de audiofragmenten waarop half literair Rotterdam Derek bedankte voor zijn inzet bleek hoeveel Paginagroots in de tussentijd heeft betekend voor de stad. […]
Vierde verdieping van Sanders Building met het gedicht van Bianca Boer.
Het faculteitsgebouw van Erasmus School of Law aan de Burgemeester Oudlaan heeft een ingrijpende make-over ondergaan. Toparchitect en voormalig Rijksbouwmeester Jo Coenen is erin geslaagd het betrekkelijk gesloten gebouw van zijn voormalig leermeester architect Wim Quist te transformeren in een meer open en transparante behuizing van de ‘Academie van de Toekomst’. De architectonische parameters zijn door de faculteit zelf opgesteld, waardoor het gebouw als het ware het DNA van de wetenschappelijke organisatie uit is gaan dragen. […]
(door Erik Brus)
ʻIk ben geboren, Dean Andrew Jake Bowen, uit gelaagde opmaak geborenʼ: zo staat op de achterflap van Bokman, de eerste dichtbundel van Dean Bowen. Bokman is dan ook te zien als Bowens zoektocht naar identiteit. Niet alleen zijn eigen identiteit, maar ook die van anderen wier levens de zijne op een of andere manier hebben geraakt. De identiteit van elk mens is in Bokman een kwestie van gelaagdheid, onderlinge beïnvloeding en veranderlijkheid.
Dean Bowen (1984) is dichter en performer. Al jaren is hij bekend om zijn bevlogen voordrachten op binnenlandse en internationale podia. Sinds begin dit jaar is er dan zijn eerste dichtbundel Bokman, inmiddels genomineerd geweest voor de C. Buddinghʼ-prijs (die hij niet won) voor beste debuut. […]
(door Alek Dabrowski)
Judith Visser staat bekend als schrijver van thrillers en boeken voor pubers (Young Adult). In 2006 debuteerde zij met de roman Tegengif. Het boek over het leven van een prostituee in Rotterdam-Noord kreeg veel media-aandacht en won dat jaar de prijs voor het Beste Rotterdamse boek. Het jaar erop won zij wederom deze prijs met haar tweede boek Tinseltown. Met Stuk schreef zij in 2008 een thriller die genomineerd werd voor de Gouden Strop. Het boek is inmiddels verfilmd. In hetzelfde jaar schreef zij in opdracht van de bibliotheek het Rotterdams Leescadeau. De novelle Ysabella werd in een hoge oplage gedrukt en werd weggegeven aan bibliotheekleden. […]
(door Hester Knibbe)
Het wolkenreparatieatelier is de vierde bundel van Peter Swanborn. Aan zijn vorige bundels lag steeds een duidelijk thema ten grondslag, met name in Tot ook ik verwaai waarin hij op indringende wijze het verwaaien van de geest beschrijft.
Wie denkt dat het titelgedicht van de bundel een lieflijk tafereeltje beschrijft, komt bedrogen uit. Swanborn schetst hier wrang hoe de mens probeert het verval te maskeren. Het atelier is een soort schoonheids- annex kapsalon, een plek waar de droom van de eeuwige jeugd wordt gerepareerd met ‘energetische crême’ en ‘opgeklopte eiwitkapsels met variabele kleurspoeling’. […]
(door Hester Knibbe)
Met Toflof heeft Derek Otte een kloeke bundel geschreven. Het is daarbij een fraai uitgegeven boekwerk: bloedrode omslag, letters in reliëf, rood op snee. Binnenin, behalve tekst, ook beeldend werk uitgevoerd in rood-zwart op een wittige ondergrond. De kleuren van Ottes voetbalclub Sparta. En dat hij geen eendagsfan is bewijst dit gedicht:
DUS
Ze vroeg: ‘Blijf jij loyaal bij tegenslagen?’
Ik zei: ‘Ik ben voor Sparta sinds m’n zevende.’
(door Hester Knibbe)
In Galerie V’Arts is momenteel een expositie te zien met illustraties van de kunstenares Annemiek van der Steen. Het werk is gebaseerd op de bundel De tere bloemen van het verstand van Myrte Leffring. Het zijn fraaie collages waarin het thema van Leffrings bundel duidelijk is verbeeld. Reden genoeg voor mij om haar bundel te herlezen.
Weer viel mij op hoe beeldend Leffring schrijft. Geen wonder dat Van der Steen door haar poëzie werd geïnspireerd. […]
