
(recensie – door Liliane Waanders)
Voor de verhalen had ik De ochtenden – de keuze die Jan van Mersbergen maakte uit de verhalen van Sanneke van Hassel – niet hoeven lezen. Die verhalen kende ik bijna allemaal. Bijna allemaal, want ik las IJsregen, Witte veder en Ezels al eerder. Alleen aan Hier blijf ik kwam ik niet eerder toe.
Hier blijf ik is een ander boek dan IJsregen, Witte veder en Ezels en de verhalen zijn van een andere orde dan die in de eerste drie bundels. […]