orige week schreef Manuel Kneepkens een oproep aan koning Willem-Alexander, die op deze website werd gepubliceerd. Hieronder volgt het antwoord dat Kneepkens van de koning ontving, met daaronder het commentaar van Kneepkens op dit antwoord.
’s-Gravenhage, 10 september 2013
Geachte heer Kneepkens,
Met belangstelling heb ik uw brief d.d. 2 september aan mij gelezen. U doet mij daarin enige voorstellen tot vergroening van het Koningshuis. U dicht mij op basis van mijn vroegere functie als watermanager een voorbeeldfunctie toe inzake een groener en duurzamer Nederland.
Maar u vergist zich.
Het was mijn vader, prins Claus, die met het idee van watermanager kwam. Ik hou wel van groen, maar dat is dan wel het groen van voetbal- en hockeyvelden! Ik was niet voor niets enthousiast lid van het IOC, waarvoor ik gelukkig inmiddels een waardige opvolger heb gevonden in de heer Eurlings. Via hem hoop ik te bewerkstelligen, dat een vurige droom van mij uitkomt, namelijk om als koning in 2028 de Olympische Spelen in Nederland te mogen openen. En ik wil dat doen in uw stad Rotterdam in de… Nieuwe Kuip!
Ja, u mag uw droom over een Groene Koets hebben, ik heb die over een Gouden Kuip!
Wat uw voorstel betreft ‘Oranje boven!’ te vervangen door ‘Oranje groen!’… werkelijk, het afstand nemen van de leus ‘Oranje boven!’ kan ik niet over mijn lippen krijgen. ‘Oranje’ staat in ons land immers met name voor de sport bij uitstek: voetbal. En dus voor… Nederland.
En denk ook eens aan onze ING-bank en onze Postbezorging! Oranje is ons handelsmerk!
Als we daar afstand van nemen, dan dalen wij nog erger op de economische wereldranglijst dan nu al het geval is.
‘Oranje’ is onderscheidend, dát is Nederland, dát is ons Koningshuis. Niks Groen, dat is niet onderscheidend. Dus het is Oranje en het blijft Oranje!
Nee, uw voorstellen gaan mij echt te ver. Ik heb over de uitvoering daarvan trouwens ook geen enkele zeggenschap. Ik ben een constitutioneel monarch en doe wat mijn regering zegt, zoals bijvoorbeeld volgende week op Prinsjesdag het voorlezen van de troonrede. Uw voorstellen hadden daarom beter een plaats kunnen krijgen in het nationale droomboek Mijn droom voor ons land, inspiratie voor de koning.
Niettemin, op één enkel punt wil ik u wel tegemoet komen. Dat is op het punt van de kleur ‘Blauw’.
Ik heb nog een Oranje Blanje Bleu-sjerp met het VOC-embleem erop – die sjerp staat voor durf, vastberadenheid en koopmansgeest… – misschien dat ik die voor deze en de komende generatie op Prinsjesdag om zal doen.
Hartelijk dank voor uw meedenken wat betreft het uitoefenen van mijn taak als koning… en een volgende keer beter!
Hoogachtend,
Willem Alexander
Commentaar Manuel Kneepkens
Opvallend is de openhartige toon van deze brief. Heel anders dan de brieven van voormalig koningin Beatrix. Die waren bepaald veel formeler.
Ingewijden in Het Haagse beweren, dat dit komt omdat de koning een nieuwe speechschrijver in dienst heeft genomen, een zekere heer Snoek (?). Hoe dan ook, ik beschouw het als een verademing.
Al koester ik de vrees is dat zekere staatrechtsgeleerden zullen vinden dat de koning hier zijn boekje te buiten gaat door zich voor de ‘Olympische Spelen in 2028 in Nederland’ uit te spreken, terwijl de regering dat project inmiddels gecanceld heeft.
Deze staatsrechtelijke vrijmoedigheid van onze koning staat overigens in schrille tegenstelling tot zijn bewering, een paar alinea’s verderop, dat hij op Prinsjesdag maar klakkeloos heeft uit te voeren, wat de regering hem voorschrijft, zoals het uitspreken van de troonrede.
Maar de ministeriële verantwoordelijkheid wordt wel heel erg opgerekt, als de minister-president gaat uitmaken in wat voor kleur koets de koning zich naar de Staten-Generaal dient te begeven! Nog een stap verder, bij wijze van spreken, en de koning voelt zich gedwongen ieder keer als hij naar het toilet wil, de minister-president om toestemming te vragen. Dat is toch absurd.
Dat van die Groene Koets gaat dus niet gebeuren.
Maar… ik zag dat bij de uitreiking van het Droomboek aan de Koning dat Koningin Máxima wel degelijk mijn kledingadvies ter harte heeft genomen. Zij verscheen daar in een groene jurk! Nu nog op Prinsjesdag!
Op mijn oproep aan de koning heb ik talloze positieve reacties gehad, o.a. van het Nivon, het Rotterdams Milieucentrum, De Haagse Stadspartij, het Haagse literair tijdschrift Extaze, de literaire websites De Contrabas en Letteren 010 en… een minister, drie kamerleden, een wethouder van Rotterdam en een oud-burgemeester van Rotterdam, benevens talloze anderen.
Waarvoor mijn hartelijke dank.
Eén reactie uit de vele laat ik hier volgen.
De dichteres Elsbeth Lambermont stuurde mij het volgende gedicht op uit haar bundel Oranje Blues (Rotterdam, 2010):
Orang Oetan
Boven het paleis Huis Ten Bosch
rijst moeizaam de maan
als een zilveren Wilhelmina
In de tempo doeloe-tuin
waar zacht nog de gamelan speelt
dromen kleine prinsjes Orang Oetan
angstig
van… de republiek
Is straks het enige oranje in Holland, Mamma,
dat van Koning Voetbal?
Beatrix glimlacht (maar niet heus…)
Zij heeft geen keus!
Haar voorvader immers Koning Gorilla
dan toch liever Orang Oetan!
Volgens de dichteres heeft dit gedicht van haar voorspellende waarde gehad (!)
Manuel Kneepkens, redacteur Rotterdam Vandaag & Morgen
