(door Dirk Mellema)
ha, dus dit is de ware Aboutaleb. Erudiet, geestig, ontspannen improviserend. Hij krijgt de bezoekers in het Rotterdamse Bibliotheektheater plat en oogst het meeste applaus van de avond. Wat een verrassing. En zo denken vrijwel alle bezoekers er over op deze ‘dichtersavond’.
Na twee succesvolle jaren als stadsdichter draagt Jana Beranová vanavond de vlag over aan Ester Naomi Perquin. De wethouder zou speechen, maar is verhinderd. De burgemeester is er ook, maar niet voorbereid op een toespraak. Dat zou hij vaker moeten doen. Lekker zichzelf zijn.
Hij vertelt aardige anekdotes. Over zijn jeugd, dat hij dichter wilde worden, over dat nauwe straatje in het centrum van Rabat waar in het begin aan de rechterkant een interessant boekwinkeltje is.
De burgemeester durft een vergelijking aan tussen de bijbel en de koran. De bijbel is vol mooie leerzame verhalen, de koran is meer poëzie. Vandaar dat het veel makkelijker is om de teksten van de koran uit je hoofd te leren. ‘Wist u dat er in de koran zelfs een “hoofdstuk” is dat “Het Gedicht” heet?’
De burgervader voelt zich kennelijk op zijn gemak. Hij begint zo maar uit zijn hoofd de koran in het Arabisch te reciteren. Hij wil zijn stelling onderbouwen door de passage zo poëtisch mogelijk te laten klinken. Dat lukt uitstekend. Meer dan een ieder verwacht. Applaus.
Waarom is Aboutaleb zo ontspannen? Voelt hij zich een beetje verwant met dichters, kunstenaars en ander ‘tuig’?
Hij is op veilige bodem. Hij voelt de waardering voor zijn spontane optreden. Niemand zal hier met een enveloppe naar hem toekomen met de vraag of hij zijn paspoort wil inleveren.
