De voorgevoelens zijn meer een eigen leven gaan leiden
r bestaan geen jaren, maanden, weken, dagen of uren die zich om minuten en seconden slingeren. Er bestaan alleen maar punten in het landschap die tegen de horizon knallen en zich aan het oog opdringen door hun vertakkingen. De voorgevoelens zijn meer een eigen leven gaan leiden. En hoe leven zij een eigen leven? Hoe verworden zij? Groeien zij volwassen naar een soort manifest toe in ons gedrag van wantrouwende blikken, plotseling opschrikken, en nog meer abrupt veroordelen? We hebben een lange adem nodig wanneer de lockdown door zal lopen in de overdaad van de lente. De poolster lijkt in een doek gewikkeld. Het erf voor de boerderij ligt stil. De droogschuur op de dijk doet zijn werk. Binnenin liggen zware glimmende lange donkere balken te drogen door de wind die in kleine repen is gesneden.
Onze dromen staan op kromme stelten, en de tickets naar onze dromen toe worden uitgesteld, ingewisseld of afgezegd. Welke gewoonten kunnen worden voortgezet en ingezet voor allen? Ooo, de kromme lijnen van het riet buigen in de wind. Het riet laat niemand toe. Alleen de meerkoet, de eend of een lichtscheepje. Golfjes in namiddaglicht.
Peggy Verzett
