Goede ronde honden springen
n hun wilde ballonnen op de weg langs de dijk.
En de droom ligt in het water. De wind weet precies hoe de droom zich wendt en kleine witte golfjes opmaakt. Goede ronde honden springen in hun wilde ballonnen op de weg langs de dijk, in de wind. Aan een zijde wordt het weggetje begrensd door een rij paaltjes. Tussen twee paaltjes in, hangt de ijzeren draad helemaal slap. Een van de paaltjes staat verbogen. Een slappe hangende draad heeft zijn functie verloren – het ontroert meteen. Gedraag je zonder je nuttigheidsfunctie en hervind jezelf. ‘Stap er overheen’, denk ik, ‘en loop het weiland in, hier kan je doen wat je wilt.’ Ik doe het – mijn laarzen zinken diep weg, hun zuigende klinkers laten horen hoe vasthoudend de natte modderklei is in deze ochtend. Het getok van kippen klinkt uit een openstaande schuurdeur. Een tuintafel staat op het terras met zijn logge poten. Op de tafel, een mandje, een rieten mandje met eieren. De tafel draagt een echt stilleven, ja dit is het stilleven met de lachende meren van de eieren, die meieren in eren 0O0O, meieren in eren O0O0, meieren in eren 0O0O, meieren in eren O0O0
Peggy Verzett
