(door Marcel Vaandrager)
eer en meer worden vertrouwde woorden overboord gezet.
Waar ik het over heb? Over Nederlandse woorden die uit detaal verdwijnen. Niet omdat we ze, zoals de woorden ‘wasbord’, ‘beun’, en binnenkort ook het woord ‘lucifer’, niet meer gebruiken of omdat ze vervallen omdat de tijd voortschrijdt. Nee, ik heb het over de woorden die op last van (marginale) protesten verdwijnen. Gaat er een belletje rinkelen als ik nog een keer het woord ‘negerzoen’ noem? Of ‘Zwarte Piet’?
Ik weet niet waar deze waanzin van de dag vandaan komt of wanneer het precies begonnen is. Plots was het er, zo ongeveer toen onze voormalige minister-president de zin ‘met de kennis van nu’ bedacht. Sindsdien houdt het niet meer op!
Zonder slapende honden wakker te willen maken wacht ik eigenlijk op het moment dat er een groep opstaat om de Zeeuwse babbelaar de nek om te draaien, vanwege de babbeltrucks van onverlaten die laatstelijk negatief in het nieuws gekomen zijn. Bovendien staan Zeeuwen over het algemeen bekend als ietwat gesloten, zuinige mensen, zeg maar, geen babbelgraag volk. Reden genoeg waarschijnlijk om de babbelaar te bannen.
Ook de Weesper mop en de jodenkoek zitten in de gevarenzone, om er maar een paar te noemen. Laatstgenoemde wordt trouwens al sinds lang geëxporteerd onder een andere naam.
Ik begrijp overigens die ophef over Zwarte Piet niet echt. Op Radio 1, de informatiezender van Nederland, hoorde ik een historicus vertellen dat Zwarte Piet al sinds de 13e eeuw bestaat; lang voor de expansiedrift van de Hollanders. Ik had eerlijk gezegd eerder verwacht dat er een aanval zou komen op Sinterklaas zelf. Zeg nou zelf, wie zit er deze dagen nog te wachten op een katholieke bisschop die van kinderen houdt? Toch?
Ik verwacht ook nog wel een officieel protest van de Spaanse consul over ‘het voor straf in de zak meegenomen worden naar Spanje’. Dat land heeft het al zo moeilijk en kan met de huidige haperende toeristenindustrie deze negatieve reclame over het bestaan van een strafkolonie in Spanje niet gebruiken.
Wat hebben we nog meer te verwachten. O ja, da’s waar ook. Onlangs zijn er diverse onderzoeken gepubliceerd over de erg nadelige invloed van suiker op onze gezondheid. Een van die onderzoeken sprak zelfs over een suikerverslaving die je kunt opbouwen zonder daar erg in te hebben. Zullen we het Suikerfeest dan ook maar in de ban doen? Bovendien ken ik een aantal suikerpatiënten en geloof me, voor hen is suiker helemaal niet zo’n feest.
Waar dit allemaal toe leidt? Geen idee! Ik mag hopen dat de Hollandsche verdraagzaamheid en nuchterheid waar wij in de wereld zo om worden geprezen weer wakker worden en iemand met gezag zich op niet mis te verstane wijze publiekelijk afvraagt waar we nu in vredesnaam mee bezig zijn. Ik hoop oprecht dat we ‘met de kennis van dan’ wijzer worden.
