Chelsea Hotel, New York. Foto: Ton Huizer.
(Een afscheid van Poetry International)
Hij hipt niet hop, spookt geen
word en slaat niet met
de deuren
Hij zwaait niet met zijn taal
schrijft nog met een pen
en leest van het papier
Zijn homo ludens is al lang
geleden overleden
en er lijkt geen tijd meer
voor zijn trage vragen naar
verdieping
Barre tijden voor de grijze
dichter die het zout van zijn
ziel likt
en zijn duister verwoordt als
een uil in de nacht
Nog slechts gehoord door de
muizen in het huis
en een buurvrouw
die de slaap niet kan vatten
Ton Huizer
