Feico Houweling, 1954-2018. Foto: Gereon Bargeman.
Wisten wat we moesten weten
beter konden ze je niet meer maken
wel zieker
dus betrad je het pad dat voor je lag
nuchter, zonder sentiment
we spraken over voeding, suiker
en hoe slecht
maar bestelden toch een appelpunt
zoals vrienden dat doen
als ze niets te vieren hebben
een enkel glas, dat kon ook nog wel
we spraken over de organisaties
waarvan je deel uitmaakte
de weerbarstige stad
waarmee we ons verbonden voelden
je vermoeidheid
een zachte dwang die je zorgvuldig
moest doseren
een handdruk, een bijna verlegen
half gesloten glimlach
meneer heeft al betaald
sprak de dame bij de kassa
Ton Huizer
