Foto: Floris Rietveld
Interview met Ahmed Aboutaleb
(door Dorien Dijkhuis)
Poetry International viert zijn vijftigste verjaardag. Reden voor het Rotterdamse festival om burgemeester en poëzieliefhebber Ahmed Aboutaleb te vragen een selectie te maken van vijftig gedichten uit de wereldpoëzie. Die bundel is er nu: Lees! ‘Poëzie is voor mij een eerste levensbehoefte.’
Poëzie speelde van jongs af aan een belangrijke rol in het leven van Ahmed Aboutaleb. Hij was nog maar een kleuter toen hij voor de eerste keer betoverd werd door ritme en rijm. Het was toen zijn vader hem naar een Koranschooltje stuurde. ‘Daar heb ik niet per se goede herinneringen aan. De didactische kwaliteiten van de docent lieten nogal te wensen over, om het eufemistisch uit te drukken. Maar de Koranrecitaties waren prachtig. Niet dat ik er iets van begreep. Ik sprak van huis uit Berbers. Arabisch leerde ik pas op de middelbare school. Maar de Koran is eigenlijk één groot gedicht, met begin- en eindrijm om de verzen beter te kunnen onthouden en de toehoorders in vervoering te brengen.’
Er was nog zo’n moment. Thuis hadden ze geen kranten, tijdschriften of boeken, maar wel een kleine transistorradio. ‘Als klein jongetje luisterde ik ’s avonds in bed naar voetbalverslagen, muziek en hoorspelen. Ik herinner me een sprookje over een soort Superman op een vliegend paard. Ook daar begreep ik niet veel van. Maar het rijm gaf de tekst cadans en die cadans gaf het gesproken woord vleugels, zodat ik aan de radio gekluisterd bleef.’
Poëzie is altijd gebleven. ‘Poëzie is voor mij een eerste levensbehoefte. Ik kan geraakt worden door beelden die gedichten oproepen. Zoals een beeld van Adonis: Eenzaamheid is een tuin/ met maar één boom. Ontroerend. Maar poëzie helpt me ook om zaken in een ander perspectief te zien of te relativeren. Het lezen van een gedicht kan voedsel voor de geest zijn, maar ook een moment van ontspanning. Het vertalen van een gedicht, wat ik af en toe doe, is een zoektocht en brengt me in contact met de dichter. De concentratie die dat vergt, is bijna een vorm van meditatie.’
De bloemlezing is een selectie geworden van poëzie die voor hem persoonlijk veel betekent, omdat ze een brug slaat van de een naar de ander.
Die brug, is dat de belangrijkste rol van poëzie?
‘Waar woorden tekort schieten, komen gedichten in beeld. Poëzie is een communicatiemiddel om het onzegbare over te brengen. Onzegbaar omdat het zo persoonlijk, actueel, politiek of gevaarlijk is. Of een combinatie daarvan. Juist in landen waar geen vrijheid van meningsuiting is, speelt poëzie een grote rol.’
[…]
Lees het hele interview met Ahmed Aboutaleb in het zomernummer van Awater. De nieuwe Awater wordt gepresenteerd tijdens het programma ‘Dichters van Suriname’ tijdens het Poetry International Festival op vrijdag 14 juni van 20.45-21.15 uur in De Doelen, Jurriaanse foyer.
Verder in Awater: o.a. een interview met Ted van Lieshout, een essay van Ruben Hofma over poëtische journalistiek, een I.M. van Matthijs Ponte over het werk van vijf Surinaamse dichters (ook te zien tijdens Poetry), een essay van Onno Kosters over het vertalen van poëzie, nieuw werk van Willem Jan Otten en nog meer aandacht voor Poetry International met een toelichting van vertaler Silvia Marijnissen op het werk van de Chinese festivaldichter Zheng Xiaoqiong.
Klik hier om je te abonneren op Awater.
