Foto: Floris Rietveld
Interview met Ahmed Aboutaleb
(door Dorien Dijkhuis)
Poetry International viert zijn vijftigste verjaardag. Reden voor het Rotterdamse festival om burgemeester en poëzieliefhebber Ahmed Aboutaleb te vragen een selectie te maken van vijftig gedichten uit de wereldpoëzie. Die bundel is er nu: Lees! ‘Poëzie is voor mij een eerste levensbehoefte.’ […]
Ze kijkt nooit terug
ood is haar haar, in het zonlicht licht het op en wanneer het regent, draagt ze het onder de kap van haar regenjas. Voorzichtig, alsof niemand op haar let. Ik kijk graag naar haar. Ze richt haar ogen nooit op, ze doet alleen haar werk en kijkt nooit terug. Aan het stuur hangen tassen en aan het bagagerek hangen twee tassen met postpakketten. Haar kleine handen schuiven nauwkeurig de brieven een voor een onder haar ogen; het juiste adres moet rijmen op de juiste gevel. Gevels waarachter harten kloppen. Hoe is het met haar gevel? Duwt ze wel eens een brief in haar eigen voordeur of doet een collega dat? De collega die af en toe een praatje maakt met haar en die ze tegenkomt en die roept dat ze misschien zal opkijken van het grote pakket dat bij haar thuis is bezorgd? […]
Bij voorspel hoort een biertje
en een likkie Vaselien
Dat scheelt een hoop getreuzel
is verzachtend bovendien
Dan nog tien minuten peze
koppie onder in het sop
Daarna spoele we de glazen
en schudde we het dekbed op
Sinds die hoogbouw in het
centrum, vervreemden we wat
in onze flat
Groepsseks bleek een uitkomst […]
(door Marjolein Roozen)
ondag bezocht ik Paginagroots: een Rotterdams podium voor jong talent op het gebied van proza, poëzie en spoken word. Toevallig was dit de 50e editie en daarmee ook de laatste die Derek Otte voor rekening nam als initiator, organisator en host.
Derek nam ons in woorden mee naar de allereerste editie van Paginagroots, destijds in Tarwewijk. Zijn moeder had wat flessen Freeway cola en borrelnootjes gehaald en hij rekende op zo’n veertig mensen aan publiek. Er stond tachtig man op de stoep. De kartonknutsels van de Rotterdamse Skyline die dienst deden als decor vielen bij het slotapplaus uit elkaar. Uit de audiofragmenten waarop half literair Rotterdam Derek bedankte voor zijn inzet bleek hoeveel Paginagroots in de tussentijd heeft betekend voor de stad. […]
(door Egbert van de Gronden)
apan heeft een nieuwe keizer waarmee een nieuw tijdperk is aangebroken. De verwachtingen zijn hoog gespannen: harmonie is het nieuwe toverwoord. Lukt het hem ook om te moderniseren, bijvoorbeeld om later zijn dochter op de troon te krijgen? Wie weet. In Nederland doen we daar niet moeilijk over, het koningschap is al nagenoeg matriarchaal. Na Alexander Amalia, hoewel ik het haar eigenlijk niet meer toewens. Toch leven er in Nederland sentimenten die het voor vrouwen niet makkelijk maken om een hoog ambt te bekleden. Er zijn nog steeds kerkgenootschappen die een vrouw op de kansel niet toestaan. In mijn krant werd daar tot mijn stomme verbazing nog uitgebreid aandacht aan besteed. In een van die artikelen citeert Trouw, want dat is mijn krant, de rector van de Theologische Universiteit Apeldoorn die zich schaart achter het voornemen van zijn kerkgenootschap om toch maar geen vrouwen op zijn kansels toe te staan. […]
Voor lichamen kan afstand
onoverbrugbaar zijn,
de geest zet het in beweging:
zo loop ik over de Erasmusbrug,
de Zwaan is zijn trotse bijnaam
als bekroning van zijn vorm,
benoemd door Rotterdammers
die naamgeven uit plezier
om de kloof te overbruggen
tussen alledaags en overslag,
bezigheid zonder sentiment
want voor de brug stabiel
twee werende oevers samentrok
slingerde hij heen en weer
bij wat zijwind of een tram […]
V.l.n.r.: Laurens M. Besselsen (eerste prijs) en Thomas de Zeeuw (derde prijs). Foto: Vera Cornel.
De winnaar van Write Now! Rotterdam is de 23-jarige Laurens M. Besselsen, die met zijn gedichtenreeks Ooit gaan mijn uitgezwete poriën met pensioen de eerste prijs binnensleepte. Hij ontving € 250,- aan boekenbonnen en strijdt op 30 juni in de finale met veertien anderen om de titel van winnaar Write Now! 2019.
De prijsuitreiking vond plaats op donderdag 2 mei in het Bibliotheektheater van de Bibliotheek Rotterdam. Uit ruim 120 inzendingen kozen juryleden […]
Nu was hij de keeper
akkels, de magnolia staat in bloei. Al het getulp aan de takken duurt nog voort in kostbare magnoliatijd. Venus komt dadelijk aanvaren staande in een schelp. Adem hangt losjes in bomen en laat jonge blaadjes ritselen. En er wordt gevoetbald op het veld.
Een dolfijn staat afgebeeld op zijn halve broek. Als papa terugschiet stopt hij met zijn voorvoetje de bal precies. Als een fakkel opgebouwd uit honderd fakkels, staat de magnolia steeds in bloei.
En nu scheert de bal laag over de heg. De dolfijn duikt en weer heeft hij de bal en houdt hem stevig vast. Nu was hij de keeper. Hij kan alles en hij kan nog veel meer want alles is in het eerste paradijs, maar er is nog een tweede en derde. Hij laat zien hoe moeilijk te stoppen deze bal al was in het eerste en wijst op de zijkant van zijn knie. […]
