(door Liliane Waanders)
Raúl Zurita. Hij was het die de meeste indruk op mij maakte tijdens de opening van Poetry International. Ondanks zijn witte pak oogde hij kwetsbaar. Hij liep niet, hij schuifelde. Min of meer.
Maar als hij begint, is hij een en al vitaliteit. Valt wat hij zegt met hem samen. ‘Lied voor zijn verdwenen geliefde (fragment)’. Een liefdesgedicht dat niet zonder zijn gruwelijke context kan. Ondanks de geschiedenis, zijn geschiedenis, won de liefde. […]
Stadspark Melbourne, Australië. Foto: Ton Huizer.
Bankje vroeg de boom om
wat hout
eerst een steel voor een bijl
nu een plank voor een bank
ik ben geen Bank van Lening
sprak de boom […]
(door Liliane Waanders)
Toen Stefan Nieuwenhuis in het kader van Duplex – een verzameling grafische gedichten – de Rotterdamse dichter Daniël Dee koppelde aan de Rotterdamse tekenaar Robert van Raffe, was al snel duidelijk dat zij ‘iets’ met Rotterdam zouden gaan doen. ‘Noem het iets grootstedelijks’, licht Daniël Dee die keuze in een interview in de VPRO Gids – ‘Betekenisbotsingen en nieuwe weggetjes’, door Janne Reinsma – toe. ‘Iets rauws en moderns’, noemt Robert van Raffe het in hetzelfde gesprek. […]
(door Liliane Waanders)
Kila van der Starre doet onderzoek naar de beleving van poëzie. Naar de beleving van poëzie die zich letterlijk en figuurlijk losgezongen heeft van het papier. Ze doet dat omdat ze wil weten of de manier waarop kunst ervaren wordt verandert. Want: ‘Het lijkt erop dat kunst steeds meer een sociale activiteit aan het worden is waarin het publiek actief deelneemt.’ En: ‘De mening van het publiek wordt belangrijker en collectieve kritiek op internet lijkt soms meer invloed te hebben dan professionele recensies in de krant.’ […]
(door Liliane Waanders)
‘Een gedicht is doorgaans niet opgeschreven als een romantekst’, schrijft Ellen Deckwitz in het derde hoofdstuk – ‘Waarom worden de regels halverwege afgebroken’ – van Olijven moet je leren lezen: een cursus genieten van poëzie.
Doorgaans niet. Maar bij Răzvan Ţupa vaak wel. Zijn poëzie is lang niet altijd onmiddellijk als poëzie te herkennen. Bij hem geen afgebroken regels, en hij gebruikt weinig wit. […]
(door Liliane Waanders)
Toen hij tijdens de opening van Poetry International 2016 zijn gedicht ‘Luchtdruppeltennis’ voorlas, had hij de lachers op zijn hand. Ook ik lachte. Maar dat lachen verging me toen hij aan ‘Oversteken van een grensstrook ter lengte van de ziekte van Alzheimer’ begon. Geen zwaar gedicht. Wel een gedicht dat de spijker op zijn kop slaat. […]
(door Liliane Waanders)
Haar gedicht deed hem denken aan dat gedicht van Allen Ginsberg. Dat aan Simon Vinkenoog opgedragen gedicht over ‘wat de zee uitbraakt in Vlissingen’. Hij had het net als ik twee dagen daarvoor gehoord en gezien tijdens de opening van de 47e editie van Poetry International. […]
Afgelopen zaterdag won Joris Goos de prijsvraag ‘Schone Stad’ – win je dichtregel op een Rotterdamse vuilniswagen – van Stadsbeheer, Gemeente Rotterdam en Poetry International. Op het Poetry International Festival werd zijn dichtregel onthuld op een gloednieuwe vuilniswagen van Stadsbeheer. […]
Bewoog als een vlinder
stak als een bij
de handdoek is gevallen
in zijn laatste ronde
een ronde van meer dan
dertig jaar
‘ik kom terug’, sprak hij
nauwelijks hoorbaar
terwijl hij glimlachte
door een gaatje in zijn
wolkendek […]
Afgelopen woensdag 1 juni overhandigde de voorzitter van de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur (RRKC), Jacob van der Goot, het Cultuurplanadvies 2017-2020 aan wethouder Pex Langenberg van Cultuur. De RRKC adviseert in het advies over de verdeling van de meerjarige cultuursubsidies voor de komende vier jaar in Rotterdam. Begin september reageert het college van B en W op het advies van de RRKC met een verdelingsvoorstel, waarna de gemeenteraad in het najaar het Cultuurplanbudget verdeelt. […]
