(door Egbert van de Gronden)
Met de verhalenbundel Verdi prati maakt cultureel-antropoloog Harry van den Bouwhuijsen zijn literaire debuut. De op het eerste gezicht wat raadselachtige titel verwijst naar een aria uit de opera Alcina van G.F. Händel, waarin de ontroerend mooie muziek bitter-zoet contrasteert met het sombere thema van het onvermijdelijke verval van alle schoonheid. Het is eenzelfde contrast tussen vorm en thema dat terug te vinden is in de drie hier bijeengebrachte verhalen. Die zijn geschreven in een vlotte vertelstijl die voortdurend een sfeer oproept die je misschien het beste als surrealistisch zou kunnen aanduiden. […]
