Het rollend materieel. Foto: Ton Huizer.
(Het draait in het leven om
twee zaken: de fluit en de
buit. Notitie aan de bar van
het buurtcafé)
Huisjesmelkers
slapend rijk
in de buurtkroeg van
mijn wijk
leegstand
faillissementje
niets aan de hand
de fiscus
ruim op achterstand […]
Liefde helmgras en distel het zingende
touw van een vlieger hoog in de lucht, er ligt
vandaag een wereld bijzonder
onder de wolken en ik ben en ik lieg mij
een lenige toekomst en honderd keer
jou. Heb je je honger
gestild je kommer verdronken de barman
met grappen betaald? Dook je
in koppige golven heb je
schelpen geraapt, messen en kokkels,
de tere venus vertrapt en je vluchtigste naam
langs de vloedlijn geschreven
met zeeschuim verzegeld? Voorspel
deze dag, je vingers nog nat, er is […]
Elten Kiene ontvangt in april de Cultuurprijs Zuid-Holland 2020. Foto: Flores de Kraker.
Woordkunstenaar Elten Kiene (1984) krijgt op vrijdag 17 april a.s. de Cultuurprijs Zuid-Holland 2020 van het Prins Bernhard Cultuurfonds uitgereikt. Kiene is gekozen tot winnaar, omdat hij erin slaagt literaire programma’s voor een breed publiek toegankelijk te maken en (jonge) poëzieperformers succesvol begeleidt.
De Cultuurprijs Zuid-Holland wordt iedere twee jaar toegekend aan iemand die een voortrekkersrol vervult op een specifiek werkterrein van het fonds in de provincie Zuid-Holland. In 2020 staat het werkterrein literatuur centraal. […]
a twee jaar stilte is er dit jaar weer een nieuwe editie van de Ongehoord! Poëziewedstrijd. Het thema dit jaar is een kort gedicht van Jules Deelder: ‘De omgeving van de mens is de medemens’. De organisatie hoopt dat dichters weer massaal meedoen en haar verrassen met poëtische woorden, zinnen en wendingen.
Een kleine verandering ten opzichte van de vorige edities is de manier van inzenden. Ongehoord! gaat mee in de vaart der volkeren als het gaat om het makkelijker meedoen met de wedstrijd: inzenden kan via de website van Ongehoord!
[…]
In de nacht van 12 op 13 mei 1943 stortte een Britse bommenwerper neer in Crooswijk. Alle zeven bemanningsleden kwamen daarbij om. Op 12 mei 2018 onthulde burgemeester Aboutaleb met enkele nabestaanden een gedenkteken op de locatie en werd het boek Crash in Crooswijk gepresenteerd.
Nu is het tijd om het verhaal levend te houden en door te geven aan de volgende generatie. Daarom is een lesbrief ontwikkeld voor groep 7 en 8 van de basisschool. In de lesbrief wordt het verhaal van de crash geschetst in vier strippagina’s, gezien vanuit het gezichtspunt van een 10-jarige jongen. […]
Nog tot 1 april kunnen jongeren hun teksten insturen voor de schrijfwedstrijd.
Write Now! 2020 is van start gegaan en de eerste teksten zijn al binnen. Jongeren van 15 t/m 24 jaar uit heel Nederland en Vlaanderen kunnen hun tekst nog tot 1 april insturen voor de schrijfwedstrijd via de website van Write Now! Van proza tot poëzie, van scenario tot spoken word-, rap- of songteksten: alle genres zijn welkom.
Dit jaar staat dichter Lies Van Gasse aan het hoofd van de Vlaamse jury, en onder leiding van schrijver en dichter Anne-Fleur van der Heiden worden de Nederlandse inzendingen onder de loep genomen. […]
U blijft maar komen
stond toch op het plein? In Praag.
Of. Langs de oevers van de Maas. Hier staat u, met uw krantje in uw hand in een rij. En dan kijkt u mij nadrukkelijk aan. Ik weet het, ongeloof woekert uit mijn blik. Waar u ook bent, waar ik ook sta. Op het plein in Lyon, op het terras tegenover het Prado. Uw baard doet Oost-Europees aan. Hij is vol. Lange grijze strepen verhullen uw mond. Uw mond lijkt weggestreept. Uw mond ligt diep verborgen. Gum een mond uit een gezicht en ogen zijn de brandende torens waaruit berichten worden gezonden. Niet de lachende tanden, plooien van de wangen, het kunnen nameten van goed gevormde welsprekende en niet zuinige lippen, maar de ogen. En uw schedel. Die is groot. Al deze werelden in uw haren. De wind waaide. Het was koud. Ik was op zoek naar het atelier van Zadkine in Parijs. Ik liep winderige bochten omver tussen hoge appartementwanden. Nergens een opening, een poort, een bordje. Ik zocht lang en het leek ver. […]
Foto: Ton Huizer.
(door Ton Huizer)
Mijn vriend de priester is een eerbiedwaardig man. Een zachtmoedige, erudiete dienaar. Niet van de straat en toch van het leven. Het eeuwige leven.
We hebben het goed samen. Ik kan bij hem terecht met al mijn vragen. Meestal heeft hij een passend antwoord. En als hij geen passend antwoord voorhanden heeft, zegt hij me dat ik niet alles moet willen begrijpen. Een verstandig advies waarmee ik het dagelijkse slachtveld weer vol vertrouwen tegemoet kan zien.
In dat opzicht lijkt hij op mijn vriend de uroloog. ‘Ik ben pas continent als u het bent.’ Ik ben een bevoorrecht mens. Ik leef in een troostrijke omgeving. […]
naar Loyce Gayo’s ‘How we forget’
we vergaten dat we stadse wezens waren
we vergaten jou, rotterdam
we vergaten wie zich hier thuis noemt
we vergaten dat thuis weinig meer is dan een plek
waarvan je verdreven kan worden
& als onwenselijk gebrandmerkt
we vergaten hoe wij marketingtaal werden
de aantrekkingskracht van de meerdere minderheid
we vergaten dat Babel ook een plek was waar we verschilden van elkaar
tot mindere goden ook deze veelvoud vreesden
maar dat haar verhalen nog altijd zingen
we vergaten wederopgebouwde gronden
we vergaten dat we gronden nog steeds wederopbouwen
we vergaten hoe cultuur een dynamisch organisme is
en dat ook het onze ooit zal kantelen
ik vergat mijn plek
of misschien interesseerde het me geen fuck […]
Still uit de film Exodus die tijdens het IFFR in première gaat.
In zijn eerste stadsgedicht van dit jaar, ‘Exodus’, reageert Dean Bowen kritisch op het woonbeleid dat wordt gevoerd in Rotterdam. Van ‘Exodus’ is een korte film gemaakt, die in première gaat op 24 januari tijdens de RTM-dag van het International Film Festival Rotterdam.
Rotterdam is hip en happening. De ene na de andere achterbuurt transformeert in een wijk met koopwoningen, koffiezaken, galeries en bio-winkels. In ‘Exodus’ (uittocht) beschrijft Dean de uittocht van de minderbedeelde medemens en een gedachtegoed dat deze medemens is vergeten. […]
