Met deze woorden begon de nieuwjaarswens die mijn grootvader op 1 januari 1901 verstuurde naar zijn verloofde. Ik kreeg dit document uit handen van mijn oudste neef op mijn 65ste verjaardag. Hij trof het epistel aan tussen de spullen van zijn moeder, de oudste dochter van mijn oma en opa. Omdat ik de enige kleinzoon ben die dezelfde naam heeft gekregen als mijn opa, vond mijn neef dat ik mij moest ontfermen over het document. De tekst van de nieuwjaarswens van de toen 27-jarige Pieter de Knegt aan zijn verloofde Maaike, die nog geen 20 jaar oud was, luidde als volgt. […]
