Er komt een gevelgedicht van de schrijver Alex Boogers aan de Coolsingel, op de gevel van Fair Play Casino. Tijdens de Boekenweek (11-19 maart) op vrijdag 17 maart onthult Alex Boogers, samen met wethouder van Onderwijs, Cultuur en Evenementen Said Kasmi, het gevelgedicht. Het gevelgedicht is een samengesteld fragment uit het gedicht ‘Blik op Rotterdam’. Kunstenaar Thijs Kelder ontwierp het. […]
Het is oorlog Willem!
riep moeder bleek van schrik, er
drijft rook over de stad
ik hoor schieten
de aarde trilt zo raar
welnee mens, het is een oefening
sprak pa zelfverzekerd
en schroefde zijn biljartkeu in
elkaar […]
Waar is Rudi?
udi van Dantzig.
Waar zijn de turende blaren van zijn ogen?
Turende blaren van zijn ogen?
Turende blaren van zijn ogen?
Turende blaren van zijn ogen?
Niets dat nog kan worden aangezien
door de turende blaren van zijn ogen.
Niet de vuile stoet, die wegkijken zal.
Niet de draaiende raderen in de randvoorwaarden,
die kort schijnen en wegkijken.
Niet het schampere spel met de arme handen
die niet willen maar uiteindelijk ook,
wegkijken
Peggy Verzett
tijd heet hier casino
een balletje dat draait
in de kom van onze bekken
momenteel een kans van
één op 655,468 inwoners
postercampagnes voor gemengde relaties
en daadwerkelijk gemengde relaties
maar ook bangbekken die leuzen beamen
kapen bruggen die zijn gebouwd
neem niets voor lief, ook jezelf niet
wijs een vinger
trek een streep
tot hier en niet
tot hier en niet- […]
Elfie Tromp is de nieuwe stadsdichter Rotterdam 2023-2024. Foto: Marc Deurloo.
Elfie Tromp is de nieuwe stadsdichter van Rotterdam. In een vol Bibliotheektheater werd ze op 26 januari – Gedichtendag en de start van de Poëzieweek – officieel benoemd door wethouder Said Kasmi. Zij droeg haar eerste stadsgedicht, getiteld ‘het kan altijd alle kanten op’ voor.
Gelijktijdig nam Anne Vegter afscheid en droeg het stadsdichterschap over aan haar opvolger, die de komende twee jaar deze rol gaat vervullen. […]
Verbinding verbroken
een zeis op de lijn
maar ik zie ze nog
steeds
op een schermpje
dicht bij mijn huid
ze gaan waar ik ga
ik wis ze niet uit
althans nu nog niet
dat komt later wel
je weet immers nooit
de techniek gaat zo
snel…
Ton Huizer
Goede ronde honden springen
n hun wilde ballonnen op de weg langs de dijk.
En de droom ligt in het water. De wind weet precies hoe de droom zich wendt en kleine witte golfjes opmaakt. Goede ronde honden springen in hun wilde ballonnen op de weg langs de dijk, in de wind. Aan een zijde wordt het weggetje begrensd door een rij paaltjes. Tussen twee paaltjes in, hangt de ijzeren draad helemaal slap. Een van de paaltjes staat verbogen. Een slappe hangende draad heeft zijn functie verloren – het ontroert meteen. Gedraag je zonder je nuttigheidsfunctie en hervind jezelf. ‘Stap er overheen’, denk ik, ‘en loop het weiland in, hier kan je doen wat je wilt.’ Ik doe het – mijn laarzen zinken diep weg, hun zuigende klinkers laten horen hoe vasthoudend de natte modderklei is in deze ochtend. Het getok van kippen klinkt uit een openstaande schuurdeur. Een tuintafel staat op het terras met zijn logge poten. […]
Van donderdag 26 januari tot en met woensdag 1 februari 2023 vindt voor de elfde keer de Poëzieweek plaats in Nederland en Vlaanderen. Het thema van deze editie is ‘vriendschap’: vrienden steunen, lachen, luisteren, beleven, inspireren. Vrienden zijn een essentieel deel van wie we zijn en worden. Ook poëzie kan je vriend zijn. Gedichten helpen ons om vreugde en verdriet te delen, om die gevoelens een plaats te geven waarvoor je zelf geen woorden hebt.
De Rotterdamse Hester Knibbe en de Vlaamse Miriam Van hee zijn de auteurs die dit jaar het Poëziegeschenk schrijven, met als titel Er staat te gebeuren. […]
Elke nieuwe dag brengt je weer
wat dichterbij
Je praat er niet te vaak over
maar je loopt er wel mee rond
In de kringloopwinkel
bij de slager
of in de supermarkt
Beste klant
Kassa twee gaat voor u open
U kunt uw aankopen alvast op
de band leggen
Ton Huizer
Een dun laagje ijs
leke boom midden in het veld,
weet niets, voelt niets, heeft zijn deur dichtgeslagen,
wenst het land rondom met zijn ijzige huid het beste.
Ik droom niet, ik kijk, met mijn slaapkamerogen,
krijg een indruk en voel de druk van de verte,
de glimmende revolvers aan de horizon,
als een troep dieren op elkaar gestapeld.
Zij zijn aan het slapen. Ze kunnen het rood van
de zonsondergang oogsten – vloeibaar maken.
Peggy Verzett
