(door Hester Knibbe)
Met Toflof heeft Derek Otte een kloeke bundel geschreven. Het is daarbij een fraai uitgegeven boekwerk: bloedrode omslag, letters in reliëf, rood op snee. Binnenin, behalve tekst, ook beeldend werk uitgevoerd in rood-zwart op een wittige ondergrond. De kleuren van Ottes voetbalclub Sparta. En dat hij geen eendagsfan is bewijst dit gedicht:
DUS
Ze vroeg: ‘Blijf jij loyaal bij tegenslagen?’
Ik zei: ‘Ik ben voor Sparta sinds m’n zevende.’
Het bovenstaande geeft goed de humor weer die de dichter hanteert. Derek Otte, momenteel onze stadsdichter, en inmiddels landelijk bekend, is een spoken word-dichter. Wat niet wil zeggen dat die ‘words’ niet op papier kunnen verschijnen.
Gebundeld valt de grote verscheidenheid van Ottes teksten op. Naast oneliners als ‘Ga alsjeblieft weg want mij lukt het niet’, staan in Toflof korte en langere gedichten, goeddeels rijmend; een methode die teruggrijpt naar oude orale tradities. Ook vlecht de dichter verhalen door de bundel. Kortom, Toflof is een hybride.
En zo divers als Ottes schrijfwijze is, zo verschillend zijn ook zijn onderwerpen. Het is alsof je door een grote stad wandelt en daar het leven waarneemt. Plezier, ongein, tederheid, het komt allemaal in zijn vitale dichtwerk aan bod. Maar ook weemoed en rouw. Zoals in het gedicht NU IK HIER: ‘herinneringen aan ons samen/ daar kan mijn hart zó vol van raken/ het breekt alleen bij het besef dat/ we nooit nieuwe zullen maken.’
Maar Otte heeft vooral plezier in het spelen met taal. Hij schuwt het woordspelige beslist niet. Zo vind je hier titels als ‘Lichtledig’, ‘Op je gewondheid’, ‘Egotioneel’, ‘Ode Toilet’, ‘Hijlige’. En er staat zelfs een volstrekt dyslectisch gedicht in: ‘VGLODORE// In gotre lnijen sijrchevn we aleamal een vegreijlakabr beok.’
De stad is de habitat van deze dichter, zijn voedingsbron. Hij schrijft over de bedrijvigheid en ook rust die de Maas biedt: ‘[…] het licht valt schitterend op het water/ later kan wel even wachten/ …’, hij wandelt naar Het Kasteel en komt een meisje tegen, zwerver Dirk scharrelt langs, in de 1e Middellandstraat wordt voor het laatst gekust bij de tramhalte. Hij schrijft in een kort verhaal over zijn ouders: ‘Superhelden zijn het als je klein bent’. En even verder: ‘Liefhebben is meer gebaar dan gesprek, meer blik dan woord. Geven zonder te krijgen. Liefhebben is onbeholpen. Liefhebben is meer wel dan niet. Liefhebben komt niet altijd in taal die we verstaan, laat staan spreken. […]’. Wie herkent dit niet.
Toflof is een zeer gevarieerde, toegankelijke bundel die velen zal aanspreken. Poëzie moeilijk? Hoe toegankelijk poëzie kan zijn toont deze rijke verzameling. Lees bijvoorbeeld het fraaie en humoristische gedicht dat aan de titel refereert:
TOFLOF
tof toch
lof
voor bijna alles wat je doet
tof joh
lof
man wat doe je dat toch goed
tof zeg
lof
wat heb jij mij entertaint
tof hè
lof
ik ben iemand die het meent
heel tof
lof
om de aandacht draait het toch
tof, lof
heus
alleen status is bedrog
Derek Otte is een stadsdichter pur sang. Ook toen hij niet nog niet ‘onze’ Stadsdichter was beschreef hij het leven op straat en achter de gevels. Hij begrijpt en verwoordt wat er speelt in een stad, in een hart.
Derek Otte, Toflof, Rorschach, 2017, € 24,95
