Kan het Rotterdamser: de mens
werkt aan de omgeving die hij krijgt,
poëzie meer dan medemens.
Maar dan, wat is poëzie nog: een kreet,
atrofie geregeld op een muur,
met een beat op sterven na dood?
Mijn omgeving is mij lief
en opent mij de ogen,
de medemens is in gesprek.
Hier is de omgeving een vermogen,
uiterlijk raakt innerlijk
en omgekeerd, werk in uitvoering
waar Erasmus de stroom overbrugt
van vroeger naar vooruitzicht, aan de Maas
werken de oevers nieuwe tijden uit, […]
I.M. Niels Hansson
1947-2000
Laat het niet de dichtershel zijn: grafschrift
dat geen voorbijganger aan zal spreken.
De feiten zijn vastgesteld op een steen,
een leven verwerkt tot naam en data:
zolang gaf je het menselijk tekort
een podium om af te spreken met liefde.
Maar je maakte plaats voor het hoogste woord,
dat je, zei je geregeld, zelf niet schreef.
Je gedichten vielen nagenoeg stil,
het eeuwige is analfabeet. […]
Voor lichamen kan afstand
onoverbrugbaar zijn,
de geest zet het in beweging:
zo loop ik over de Erasmusbrug,
de Zwaan is zijn trotse bijnaam
als bekroning van zijn vorm,
benoemd door Rotterdammers
die naamgeven uit plezier
om de kloof te overbruggen
tussen alledaags en overslag,
bezigheid zonder sentiment
want voor de brug stabiel
twee werende oevers samentrok
slingerde hij heen en weer
bij wat zijwind of een tram […]
Samira en Mo en Ellen en Ben en Marko en Mila,
Verzorging niveau 3 en Techniek niveau 2,
spijbelen vanmorgen op de Lijnbaan.
Ellen en Mila en Samira
gaan geuren en kleuren uitproberen
en gloss kopen bij ICI Paris XL
en daarna schoenen passen bij Sascha.
Samira’s moeder loopt in een boerka,
de moeder van Mila is familie van Trump,
en de moeder van Ellen, say no more,
tenminste dat zegt iedereen,
en Mo en Marko en Ben,
wat die willen dat weet ook iedereen. […]
n dakloze dagen die officieel niet bestaan
lokt een bankje in de zon, zomer en winter,
mensen die de stad bij besluit niet kent
voor hun eerste halve liter van Albert Heijn,
van geld dat ze met een beleefde vraag niet hebben,
tot politie met vier tot zes man en/of vrouw,
uit voorzorg, om orde die niet mag worden verstoord,
hen vraagt naar hun adres en hun bezigheden,
naar een identiteit die ze niet kunnen overleggen,
en als sanctie hun halve liter op straat leeggiet
die ze in het openbaar niet mogen drinken,
en een boete uitschrijft en ze maant verder te gaan […]
Meestal probeer ik het eind van een zin
uit te stellen.
Als dat lukt gebeurt er wel iets.
Maar vandaag lukt het niet.
Nu heb ik, plat gezegd, nauwelijks zin.
Ik kijk maar uit het raam hoe een man met aandrang
tegen het hek rond de voetbalveldjesveldjes
staat te plassen, op een veelgebruikte plaats,
zonder enig besef dat er van boven
iets of iemand op hem neerkijkt,
geen god, maar een vorm van inspiratie […]
