
(door Liliane Waanders)
Ergens in mijn hoofd ligt het beeld opgeslagen van een zwarte berg. Een zwarte berg die bestaat uit stukjes. Als ik de zwarte berg zie, zie ik ook mezelf: ik kijk door het raam naar de zwarte berg.
Ik denk nog wel eens aan die berg, maar heb de moed opgegeven dat iemand mij ooit nog kan vertellen waar ik die berg moet zoeken. […]