(door Liliane Waanders)
Hij leverde dit – een tekst uit zijn boek Soliloquy, waarin hij bijhoudt wat hij zelf zegt – aan voor de festivalbundel:
‘Hi, it’s Kenneth Goldsmith. You got it. Hello? How you doin’? Did you get my message? Oh, OK! No I haven’t checked my email. How how ya lookin’? Great! Let’s do 5:30. That’s great. Wait, let’s see, wait, hold on. Actually, actually, um, 5:30 sounds great. Is five better for you? Ah, call it five. Call it five that’s fine. No no no no no. […]
(door Liliane Waanders)
1e bedrijf
Je zult maar een gedoodverfde winnaar zijn, en dan toch de prijs niet winnen. Voordat je een gedoodverfde winnaar was, mocht je alleen maar hopen. Maar vanaf het moment dat je door iedereen op een schild gehesen wordt, begin je het te geloven. En dan blijk je niet de winnaar te zijn. Geen kampioen te worden. Wat gaat er dan door je heen? Wat voel je op het moment dat dat tot je doordringt? […]
Saskia Stehouwer
Dichteres Saskia Stehouwer (1975) krijgt de C. Buddingh’-prijs 2015 toegekend voor haar debuutbundel Wachtkamers, uitgegeven bij Uitgeverij Marmer. Stehouwer ontving de prijs voor het beste Nederlandstalige poëziedebuut van het afgelopen jaar gisteravond tijdens het 46e Poetry International Festival. ‘Ondanks de zeer heldere taal, slaagt de auteur erin de lezer permanent te verrassen’, oordeelde de jury bestaande uit Jan Baetens, Hester Knibbe en Marije Koens. […]
(door Liliane Waanders)
Toen Erik Menkveld vorig jaar overleed, werkte hij aan een dichtbundel. Uit die nagelaten bundel kozen Maria Vlaar, Anneke Brassinga en Marjoleine de Vos de tien gedichten die nu samen De wemeling zijn.
(Wemelen was een woord dat Erik Menkveld veelvuldig gebruikte, constateerde Tsead Bruinja, en Maria Vlaar, de weduwe van Erik Menkveld, bevestigde dat.
Wemeling is een woord dat volgens Tsead Bruinja goed past bij het weefwerk van zijn persoonlijkheid en bij het metamorfoserende van zijn werk. […]
(door Liliane Waanders)
In het kader van de language & ART Gallery Tour 2015 maakte het Rotterdams beeldmakerscollectief Beeldkanon op de stoep van de achttien galeries die vanwege Poetry werken tentoonstellen ‘op het snijvlak van taal en beeldende kunst’ met krijtverf bijpassende tekeningen. […]
(door Liliane Waanders)
Omdat:
‘U kunt poëzie niet eten. De regen gaat er dwars doorheen en ze brandt te kort om u werkelijk warm te houden. Poëzie biedt geen dak boven uw hoofd, biedt u geen bed, geen bad, geen brood, ze redt u niet uit de file en u kunt uw benen er niet mee insmeren als u naar het strand gaat’ […]
(door Liliane Waanders)
e beloven niet veel goeds, die drie puntjes in de titel van de film die Wim Brands en Peter Gielissen op aandringen van zijn vrienden over Rogi Wieg maakten: Rogi Wieg (1962 – …). Alsof je dit keer op zijn dood kunt wachten.
Ook wat Franc Knipscheer ter introductie van ‘de laatste gedichten van Rogi Wieg’ op de site van uitgeverij In de Knipscheer schrijft, laat aan duidelijkheid niets te wensen over: ‘Zelfs nu het einde onafwendbaar wordt, en de lichamelijke pijnen de geestelijke langzamerhand inhalen, kan Rogi Wieg het dichten niet laten.’ […]
(door Liliane Waanders)
Iedereen mag naar Het alfabet van de angst kijken. Volgens de Kijkwijzer loopt wie naar de documentaire van John Albert Jansen kijkt geen gevaar, en dus is Het alfabet van de angst geschikt voor ‘alle leeftijden’.
Nog even los van de vraag waarom iemand van zeg maar zes naar een documentaire over de Nobelprijswinnares zou willen kijken, vraag ik me af of dat waar is. […]
(door Liliane Waanders)
Ergens in mijn hoofd ligt het beeld opgeslagen van een zwarte berg. Een zwarte berg die bestaat uit stukjes. Als ik de zwarte berg zie, zie ik ook mezelf: ik kijk door het raam naar de zwarte berg.
Ik denk nog wel eens aan die berg, maar heb de moed opgegeven dat iemand mij ooit nog kan vertellen waar ik die berg moet zoeken. […]
(door Liliane Waanders)
‘Michel Houellebecq is altijd een goede performer geweest. Tenminste, dat zegt hij zelf’, schrijft Martin de Haan in een van de tweeëntwintig stukken over Houellebecq die zijn opgenomen in Aan de rand van de wereld: Michel Houellebecq.
Net als Martin de Haan ben ik geneigd Michel Houellebecq te geloven. Omdat ik net als Martin de Haan de cd Le sens du combat ken (anders dan Martin de Haan heb ik Houellebecq nooit in levenden lijve ontmoet).
Omdat Michel Houellebecq zo goed is in het voordragen van zijn gedichten, had hij op Poetry niet misstaan. Maar helaas: […]
