Waar kom je vandaan
welke handen pakten je in
sloten je sloten
verdwaald en verlaten draai je
rond op de lamellen
die zich onder je aaneensluiten
als de dagen van het jaar
wat zou ik je graag in mijn
armen sluiten
je deuken gladstrijken
je labels verwijderen […]
Feico Houweling, 1954-2018. Foto: Gereon Bargeman.
Wisten wat we moesten weten
beter konden ze je niet meer maken
wel zieker
dus betrad je het pad dat voor je lag
nuchter, zonder sentiment
we spraken over voeding, suiker
en hoe slecht
maar bestelden toch een appelpunt
zoals vrienden dat doen
als ze niets te vieren hebben […]
Rieneke Minderman-Grobben, 1944-2018. Foto: Rob Hilz
Dochter van de wederopbouw
dichter op Zuid
powezie met een kuiltje voor
de sju
aan de rol, per step
en per strekkende meter
strak vervlochten
tot een koord van woorden
langs de kale trap
naar drie hoog achter […]
Dichter in verwachting
niet meer storen
Hij wil de slaap ontvangen
zoals zijn poëzie
Leeg en onbevangen
Achter het venster
ontwaakt zijn stad
Voor het venster legt hij
‘melancholie’ […]
Cimetière du Père-Lachaise. Foto: Ton Huizer.
Te laat, sorry
hopelijk ging het snel
nachtkastje was al leeg
je huis ook
vroeger had ik ook dat
soort vrienden
knappe rits
je kleurt al aardig bij
een laken zou wel fijn
zijn […]
Foto: Ton Huizer
Zag mijn vriend vannacht
In een droom
Sterk vermagerd, maar
zonder die kleur
Zijn bezoek verbaasde me
nauwelijks
Het recht van overpad is
voor de goddelozen […]
‘Angel of Grief’, 1894, Cimitero Acattolico, Rome. Foto: Ton Huizer.
Tijd heelt, naar men zegt
vooral wonden
Een eeuwenoud medicijn
Nog afgezien van het feit
dat er zonder tijd
minder gewonden zouden
zijn […]
Heeft wel lef
dat noemt zich brug
gebakken lucht, spoort voor
geen meter
breek me de bek niet open
en toch, als ik je daar zo zie
staan
in die klinknagelbroek met dat
hoge kruis, op die grove
betonnen sokkels
denk ik: jij bent ook jong
geweest
en modern voor jouw tijd […]
Antoinette Sisto
(1963-2017)
Gedachten, bij je naam
lichaamstaal, je oogopslag
ik zag
dit gaat nooit meer over
dit neem je mee
tot het jou meeneemt
de vloedlijn trok zich terug
een woord
werd weer zee […]
Maastunnelbuis
erin luis buis
colitis pecunia van een trage
geelverlichte darm
buis van Eustachius
tussen
oorverdovende stedelijke ambitie
en een chronische snotneus
hoe traag je er ook in glijdt
met een gangetje van 35, 45 alleen
of in z’n twee […]
