Fairport Convention op het podium tijdens Popfestival Kralingen. Ian Anderson (op fluit) even geleend van Jethro Tull. Foto: Ton Huizer.
Popfestival Kralingen 1970
We dachten dat het anders kon
iets met vrede, verdraagzaamheid
en terug naar de natuur
als ik me goed herinner
we werden baas in eigen buik
een enkeling zelfs in eigen hoofd […]
Sprak merel
het klonk ernstig
Zijn soort is ziek
net als mijn soort
doodziek
Vorig jaar zong hij
Vaughan Williams
The Lark Ascending
Kop op
covid gaat voorbij
Nu klinkt hij als de
Matthäus van Bach
gedirigeerd door
Valery Gergiev
Met een
luciferhoutje
Ton Huizer
Het leven heeft dit najaar nauwelijks iets te bieden,
niets bloeit nog op of weet zich kaal te presenteren.
Alle kracht is eruit, het kost moeite zich nog te verweren.
Het wordt tijd de innerlijke tuin eens flink te wieden.
*
Jij die al even bezig bent met sterven
en afscheid neemt van alles en van allen,
je wilt degene die je was niet laten vallen,
maar als je het doet, doe het dan met verve.
*
Afscheidnemen komt altijd te laat,
je had dingen eerder kunnen zeggen.
Op waar het werkelijk om gaat,
had je vaker de hand moeten leggen.
[…]
Ter gelegenheid van de Poëzieweek twee gedichten van Ton Huizer:
Nieuwe oogst
Dokter kwam
met een tas vol barbituraat
en een klankkast vol
gevoelige snaren
Een stokoud meisje uit de
polder dreef langzaam uit
het leven
Door zorg en liefde
omgeven
En kijk
sinds de as van mijn oude
schoonmoeder
over Noord-Holland is
verstrooid
worden de Opperdoezers
weken langer gerooid
Koolhoven FK 23 Bantam (vechthaan) in 1918 ontworpen door Frits Koolhoven. Foto: Rijksmuseum Amsterdam.
De stoere vechthaan staat
startklaar
zijn sterke vleugels gespreid
voor een vlucht naar
de wolken
de wolken van Van Ruisdael
hoog boven het straatje van
Vermeer
maar vluchten kan niet meer
de startbaan is te kort […]
Ahmed en ik
samen op een bankje
Ahmed telt zijn kraaltjes
ik mijn zegeningen
een muilezel scharrelt
wat rond
de Willem Ruys slaapt
aan de trossen
laag najaarslicht kleurt
het water van de Maas […]
Rotterdam herdenkt dit jaar thuis, maar herdenken is thuis niet minder relevant. Stilstaan bij het verleden doet iedereen op zijn eigen manier, maar dat betekent niet dat je niet samen kan herdenken. Speciaal voor de herdenking schreven stadsdichter Anne Vegter en burgemeester Ahmed Aboutaleb een gedicht dat zij samen voordroegen tijdens de herdenking op 4 mei op het Stadhuisplein. Zij herdenken samen, omdat ‘niemand wordt geboren met een rugnummer’, aldus Anne Vegter.
Burgemeester Ahmed Aboutaleb
Stadsdichter Anne Vegter
Vandaag herdenken we hen die vielen.
Beter is het naar hen te luisteren.
Hun voetstappen te volgen, in hun schoenen te staan.
Als we dat niet doen, sterven ze nog een keer.
Als we hen vergeten, hebben wij geen toekomst meer.
We zeiden we werden gescheiden in dierentuinen, in bioscopen, in slagerijen.
Witregel.
Niemand wordt geboren met een rugnummer. […]
Slecht nieuws dames en
heren, dit virus laat zich
niet vaccineren
a brave new world ligt in
uw verschiet
hoe u ook wendt of hoe
u ook keert
ophokt en isoleert
het zal u niet baten, het
baat u niet
maar kijk uit uw venster
wat loopt daar op straat […]
