(door Liliane Waanders)
Hij leverde dit – een tekst uit zijn boek Soliloquy, waarin hij bijhoudt wat hij zelf zegt – aan voor de festivalbundel:
‘Hi, it’s Kenneth Goldsmith. You got it. Hello? How you doin’? Did you get my message? Oh, OK! No I haven’t checked my email. How how ya lookin’? Great! Let’s do 5:30. That’s great. Wait, let’s see, wait, hold on. Actually, actually, um, 5:30 sounds great. Is five better for you? Ah, call it five. Call it five that’s fine. No no no no no. This is important. You’re important. Let’s do it. Let’s do it at 5:00. Great. You got it. Yeah, you’re gonna bring by some books for me? OK, we’ll just look at some books, uh, and get going. OK, see you then. Thanks Peggy I appreciate it and I appreciate your flexibility. See you then. Bye. Sorry I’m tight I’ll catch you next time. Alright, alright. Test. Hello. How you doing? Can I have, uh, the shrimp with black bean sauce and broccoli? Rice. And also Hunan Chicken on rice. Hot and spicy, please. Thank you. Hello. Hi! How you doin’? Good good busy. Yeah, we’re really busy. How ya doin’? You guys getting ready to go? Gonna have fun? Alright Lo. Look who wants to say hello to you. Thank you for looking after her for a few days. We appreciate it. Hey Bets! Get out of there! We’ll look forward to taking care of your mutts. Did Di go and clip those gates yet? Ah, she better. How you doin’, alright? Ah, not so much. No. It’s fine to me. No Artie Artie’s drunk. I’ll see you in a little bit. Did you just get back? Hmmm? How was your dinner? You do? How do you feel? I just like slept for three hours. Yeah, it was excellent. I gotta go to the station. You wanna walk out with me? Take her around the block for the night, hmmm? What do you say? Canal St? Eh, little girl? Gut. Wow! The girl from Cyberspace. She’s everywhere. You are? Oh. O-A-T-I-O-N. I just gotta… Oh god, it was so good to sleep. What a fucking wasted day this was. Do I need my scarf? OK go on! Go Bets! OK go on! Go get ‘em! OK.’
maar was er zelf op de openingsavond van Poetry niet bij. In plaats daarvan liet de festivalorganisatie een filmpje zien:
Een filmpje dat illustreert hoe Kenneth Goldsmith te werk gaat. Hoe hij in praktijk brengt wat hij preekt. Want Kenneth Goldsmith vindt dat er al tekst genoeg is op de wereld. Zijn kunst is het om zich teksten toe te eigenen en die zo te bewerken of te herschikken dat ze losgezongen van hun oorspronkelijke context een nieuw leven gaan leiden en (opnieuw) kunst worden.
Kenneth Goldsmith gelooft in uncreative writing en propageert het wasting time on the internet (daar geeft hij zelfs les in).
Eergisteren liep ik Kenneth Goldsmith in Rotterdam tegen het lijf. Hij wilde plaats voor mij maken om mij te laten passeren. Ik hoefde er niet langs, ik wilde alleen maar iets bestellen aan de bar. Ik zei iets, we raakten ‘in gesprek’.
Ik vertelde hem hoe wat hij even daarvoor publiekelijk verklaard had in kleine kring onmiddellijk tot een felle discussie geleid had. Dat tijdens die discussie de vraag opgeworpen werd waar de poëzie bleef als iedereen zijn ideeën in praktijk zou brengen.
(Ik vertelde hem niet dat ik de anderen van repliek diende door aan te halen dat het hek volgens mij ook van de dam was geweest toen rijmen van ondergeschikt belang werd in de poëzie.)
Ik vertelde hem dat ik die verontwaardiging niet deelde. Dat wat hij doet in mijn ogen niet wezenlijk anders is dan wat Georges Perec deed toen hij nauwkeurig bijhield wat hij op de Place Saint-Sulpice ziet (gebeuren) en daar Tentative d’épuisement d’un lieu parisien van maakte.
Hij lachte en zei: ‘O, if your interessed in Perec, take a look at my site.’ (Dat heb ik inmiddels gedaan en nu kom ik nog meer tijd te kort.)
(Ik vertelde hem niet dat ik ook aan K. Schippers had moeten denken. De kans dat hij K. Schippers kent, leek mij klein.)
Ik vertelde hem dat wat mij betreft niet alleen ‘de poëzie’ zich aangesproken hoeft te voelen.
Hij lachte en zei: ‘Thank you for saying something.’ Daarna stak hij zijn hand uit om de mijne te schudden.
