Op 19 februari 2016 overleed de Rotterdamse dichter Frans Vogel. Op 25 februari werd hij op de algemene begraafplaats Crooswijk begraven. Tijdens de dienst voorafgaand aan de begrafenis werden gedichten voorgedragen door min of meer generatiegenoten Jules Deelder, Rien Vroegindeweij en Hans Sleutelaar. Bij het graf sprak namens de huidige generatie Mark Boninsegna. In de posts hierna kunt u hun gedichten lezen. Hieronder volgen twee gedichten van Frans zelf.
Bladmuziek
Op de hoek Timorstraat
en Brede Hilledijk
prijkt de ornamentlijst
die door Daan van Golden
werd ingevuld met rood
lover. ’t Is alsof je
met je handen achter
je hoofd onder een boom
ligt (je hebt een grasspriet
in je mond) en de wind
door het bladerdek strijkt:
’t geruis maakt je bladstil.
De zee, de zee: vol dode vogels
Terugdenkend sip ik weer over
mijn naamgenoten in het Franse,
die langs de kustlijn en tot zover
het oog reikte op ’t deinend dansen
der golven crepeerden in d’olie –
en op het strand. Zoals toen te zien
in het Journaal op televisie.
Met alle nare close-ups van dien.
’t Was een ornithologische ramp
die had kùnnen worden voorkomen,
vond Greenpeace. Helaas, dit nu ziende,
blíjft nochtans het zijn omgekomen
door onderkoeling, ademnood, kramp
van zoveel gevederde vrienden.
Zie ook:
– ‘Birdlore’ door Jules Deelder
– ‘Ben je tachtig, Frans?’ door Rien Vroegindeweij
– ‘Rotterdam revisited’ door Hans Sleutelaar
– ‘Port of Rotterdam’ door Mark Boninsegna
