e geschiedenis van Duitsland in de twintigste eeuw wordt in dit boek verteld in de vorm van een familieroman over een Duits-Russische familie. […]
Column – Rotterdam bijvoeglijk
(door Marcel Vaandrager)
u de vakanties weer voorbij zijn kunnen we, als het goed is, weer even teren op de mooie herinneringen. Als je, zoals ik, aan het rondtrekken bent, vallen er altijd wel dingen op die je aan het denken zetten. ‘Plaatsnamen’ in mijn geval dit jaar. En dan vooral hun bijvoeglijk gebruik. […]
Fotogedicht – Funerair literair
Sfeerimpressie Cimitero Acattolico (© Ton Huizer)
Op veilige afstand van de massa’s toeristen en het drukke verkeer ligt een kleine, sfeervolle begraafplaats, net buiten de muren van het oude Rome. Schrijvers, dichters, kunstenaars en diplomaten uit vele landen vonden hier een laatste rustplaats. […]
Gedicht – Stad
s dit mijn thuis
omdat hier mijn stappen staan,
mijn voeten gaan?
Omdat de rivier zo mooi
de stad doorsnijdt en een zwaan
in beide oevers bijt –
brug die ik nooit mooier zag
dan op een lentedag met bries,
een jagend wolkje en je warme handen
rond mijn gezicht?
Is deze stad mijn thuis
omdat hier mijn lijf begon,
mijn hart mezelf en jou verzon,
omdat hier de kasten staan,
ons bed, mijn boeken en de maan
een gezicht heeft vanaf hier?
Ik kom thuis in deze stad
waar mijn stappen staan en
mijn voeten gaan.
Vera Bot
Gedicht – Moments musicaux
e achtertuin slaapt in het oker en omber van gevallen blad en zachte naalden, het licht gedempt
In ’t grijs op grijs dalen trage druppels, te klein om te vallen. Een merel fladdert zijn dronken lijn, verdwijnt en was.
Kort fata morgana.
Aan de appelboom nog één klein appeltje. Wie graven en knagen in de gevallenen?
Tussen vochtige aarde en reebruin blad feesten wormen en slakken op melancholische muziek: Schubert, Deutsch 780
Kees Schrevel
Column – Zie hier: de echte Aboutaleb
(door Dirk Mellema)
ha, dus dit is de ware Aboutaleb. Erudiet, geestig, ontspannen improviserend. Hij krijgt de bezoekers in het Rotterdamse Bibliotheektheater plat en oogst het meeste applaus van de avond. Wat een verrassing. En zo denken vrijwel alle bezoekers er over op deze ‘dichtersavond’.
Na twee succesvolle jaren als stadsdichter draagt Jana Beranová vanavond de vlag over aan Ester Naomi Perquin. De wethouder zou speechen, maar is verhinderd. De burgemeester is er ook, maar niet voorbereid op een toespraak. Dat zou hij vaker moeten doen. Lekker zichzelf zijn. […]
